Page 36 - อ่านฟรี! เพื่อนบ้านแสนดีขอไออุ่นทีเถอะ (เล่มเดียวจบ)
P. 36

่ ื             ุ
                             เพอนบ้านแสนดีขอไออ่นทีเถอะ

                                                ี
                สำยลมเย็นเฉียบยำมค่ำปะทะเข้ำแก้มทันทีท่เปดประตูออกไปยังระเบียงทำงเดิน
                                 �
                                                          ิ
          ท่ำมกลำงเสียงหวีดหวิวของลมหนำว มำรดำผู้อยู่ปลำยสำยก็เกร่นถำมรำวกับต้องกำร
          หยั่งเชิง

                “นี่ ลูกลองคิดเรื่องย้ำยส�ำมะโนครัวดูรึยัง...?”
                โทโมฮำรุชะงักปลำยเท้ำขณะยืนอยู่ท่ระเบียงหน้ำห้อง เสียงประตูปดลงช้ำๆ แว่ว
                                          ี
          มำจำกด้ำนหลัง

                                    ื
                แม่ยังคงใช้นำมสกุลฝังพ่อเร่อยมำหลังพ่อจำกไป และเพ่งมำเปล่ยนตอนแต่งงำน
                                                              ี
                                                        ิ
          ใหม่
                อำซำโนะคือนำมสกุลของพ่อ แม้ปัจจุบันแม่จะเปล่ยนไปใช้นำมสกุลของสำมีใหม่
                                                    ี
          แล้ว แต่โทโมฮำรุยังเลือกใช้นำมสกุลเดิมต่อไป
                “คุณฮิโรชิเขำก็บอกว่ำอยำกให้เป็นพ่อลูกกันจริงๆ และเขำจะดีใจมำกถ้ำลูกยอม

          จดทะเบียนเป็นบุตรบุญธรรมของเขำ”
                “งั้นเหรอครับ” โทโมฮำรุตอบเสียงเบำขณะเดินลงบันได

                เขำเคยเจอสำมีใหม่ของแม่มำหลำยคร้ง แม้อีกฝำยจะเป็นคนละสไตล์กับพ่อ แต่
                                            ั
                                           ั
                                                                 ี
                                  ิ
                  ี
          ก็เป็นชำยท่ดูอบอุ่นจริงใจ และเพ่งแต่งงำนคร้งแรกกับแม่ของเขำ ด้วยเหตุน้จึงไม่มีบุตร
          หรือครอบครัวเดิมมำคอยแก่งแย่งสมบัติ หำกจะรับโทโมฮำรุเป็นบุตรบุญธรรมก็ไม่น่ำมี
          ปัญหำอะไร
                เขำเดินมำถึงช้นล่ำงโดยท่ยังไม่ได้ให้ค�ำตอบชัดเจน จังหวะท่เบนสำยตำไปทำง
                                                            ี
                                   ี
                           ั
          กล่องไปรษณีย์ซ่งมีเลขห้องติดอยู่ด้ำนหน้ำ เขำแทบจะท�ำมือถือร่วงเพรำะเห็นเงำตะคุ่ม
                      ึ
          ด�ำๆ อยู่ใต้กล่องพวกนั้น
                   ี
                ส่งล้ลับอีกชนิดเหรอ โทโมฮำรุต้งท่ำเตรียมเผ่น แต่เม่อเพ่งมองดีๆ ส่งน้นกลับ
                                        ั
                                                                     ั
                                                                   ิ
                                                        ื
                 ิ
          มีรูปร่ำงชัดเจนเกินกว่ำจะเป็นผีสำง พอเขยิบเข้ำไปใกล้อย่ำงหวำดๆ ก้อนสีด�ำปริศนำก ็
          ผงกหัวขึ้น
                                         34
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41