Page 33 - อ่านฟรี! เพื่อนบ้านแสนดีขอไออุ่นทีเถอะ (เล่มเดียวจบ)
P. 33
SACHI UMINO
“อีกอย่ำง นิยำยสยองขวัญเขียนง่ำยกว่ำ เพรำะชัดเจนว่ำจะต้องชักน�ำควำมรู้สึก
ของผู้อ่ำนไปในทิศทำงไหน แค่ท�ำให้ขนหัวลุกได้ ก็เรียกว่ำประสบควำมส�ำเร็จแล้ว”
“ง้นมุ่งไปท่ควำมรู้สึกอ่นนอกจำกควำมกลัวก็ได้น่ครับ เช่นรู้สึกซำบซ้งจนน้ำตำ
ี
ื
ึ
ี
�
ั
ไหล”
ี
ึ
พวกนิยำยรักในร้ำนหนังสือท่โทโมฮำรุท�ำงำนอยู่ก็มีปำยติดว่ำ ‘ซ้งกินใจ’ และ
ั
ั
ื
ี
แทบจะครองพ้นท่ท้งหมดบนช้นวำงหนังสือท้งช้น ทว่ำมิคำเงะกลับท�ำหน้ำไม่อินแล้วเบือน
ั
ั
หนีไปทำงอื่น
“...ฉันลองอ่ำนนิยำยที่โฆษณำว่ำซึ้งกินใจมำหลำยเล่มแล้ว แต่ไม่รู้ว่ำควรร้องไห้
ตรงไหน”
“เอ? ก็อย่ำงเช่น ฉำกสูญเสียคนรัก...”
“ทุกคนเกิดมำก็ต้องตำยอยู่แล้วนี่”
มิคำเงะเถียงด้วยสีหน้ำจริงจัง พอเห็นโทโมฮำรุท�ำหน้ำอึ้งก็ยักไหล่อย่ำงอึดอัด
“...ส�ำหรับฉัน ควำมรู้สึกรักใคร่เข้ำใจยำกกว่ำเรื่องผีสำงเสียอีก”
ี
สีหน้ำของมิคำเงะเหมือนเด็กน้อยท่ถูกจับได้ว่ำท�ำควำมผิด ถ้ำยึดตำมประวัต ิ
นักเขียนที่อยู่ในหนังสือ ปนี้เจ้ำตัวน่ำจะขึ้นเลขสำมแล้ว
“เข้ำใจแล้วครับ ว่ำคุณไม่สันทัดเรื่องรักๆ ใคร่ๆ”
“ก็ตำมนั้นแหละ สักวันคงต้องขอค�ำชี้แนะจำกเธอด้วย”
“ผะ ผมแนะน�ำอะไรไม่ได้หรอกครับ...”
ิ
เสียงหลงโดยไม่ต้งใจ หลังจำกเกิดกรณีของนุมำบุจ เขำก็ไม่ใคร่อยำกคุยเร่อง
ื
ั
ควำมรักกับใครนัก เพรำะไม่รู้ว่ำรสนิยมทำงเพศของตนจะเปดเผยออกมำเมื่อไร
มิคำเงะเลิกคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นเขำท�ำท่ำกระสับกระส่ำย
“แปลว่ำเธอก็ไม่มีหน้ำไปวิจำรณ์ใครเหมือนฉันสินะ?”
โทโมฮำรุเถียงไม่ออก “เธอนี่ซื่อดีแฮะ” มิคำเงะยิ้มอย่ำงไม่ถือสำก่อนบิดขี้เกียจ
31
