Page 32 - อ่านฟรี! เพื่อนบ้านแสนดีขอไออุ่นทีเถอะ (เล่มเดียวจบ)
P. 32

่ ื             ุ
                             เพอนบ้านแสนดีขอไออ่นทีเถอะ

                              ั
                ทุกคร้งท่เป็นเช่นน้นคุณย่ำจะสอนวิธีรับมือให้เขำทีละเล็กทีละน้อย ส่วนใหญ่จะ
                       ี
                     ั
                                                                   ั
                                  ื
                                                             �
                                                                   ้
                                           ั
                                                        �
                                                     ื
                                              ุ
                                                ่
                                                ี
                                      ื
                                                     ่
                                                                      ิ
              ิ
               ี
          เป็นวธแก้เคล็ด อย่ำงกำรสำดเกลอหรอรมควนบหร และเมอทำตำมคำสอนนน ส่งไม่ด ี
          ทั้งหลำยจะหำยไปอย่ำงน่ำอัศจรรย์
                “ขอแค่คนที่อยู่ตรงนั้นเชื่อมั่นว่ำ ‘ท�ำแล้วสิ่งไม่ดีจะหำยไป’ ฉันว่ำพวกมันก็น่ำจะ
          หำยไปเอง พวกวิธีไล่ผีในโลกโซเชียลก็เหมือนกัน ถึงจะไม่มีอะไรเป็นหลักประกัน แต่มัน
          ก็น่ำจะได้ผลถ้ำเจ้ำตัวมีศรัทธำแรงพอ อย่ำงน้ำหอมปรับอำกำศ หรือสเปรย์ดับกล่นพวก
                                                                     ิ
                                           �
          นี้ก็ใช้ได้”
                ครำวหน้ำลองใช้ดูสิ มิคำเงะเสริมตบท้ำยก่อนดับบุหรี่กับที่เขี่ย
                “สมัยเด็กๆ ฉันเอำแต่ศึกษำลักษณะเด่นของภูตผี หรือไม่ก็จุดอ่อนของวิญญำณ
          เลยไม่ค่อยมีเพื่อนคบเพรำะถูกมองว่ำเป็นเด็กประหลำด”
                “...นึกออกครับ”
                “ส่วนฉันก็ไม่ค่อยสบำยใจเวลำอยู่ท่ำมกลำงผู้คน เพรำะบำงครั้งก็มีสิ่งที่หน้ำตำ
          เหมือนมนุษย์แต่ไม่ใช่มนุษย์ปะปนอยู่ด้วย”
                “อย่ำเอำเรื่องสยองขวัญมำปนสิครับ”

                                          ี
                                                            ั
                “โทษที เอำเป็นว่ำฉันอยำกท�ำงำนท่ไม่ต้องพบปะกับผู้คนมำต้งแต่สมัยเรียนแล้ว
          หลังจำกคิดอยู่หลำยตลบก็มำลงเอยท่นักเขียนนิยำย เพรำะฉันเองก็เป็นหนอนหนังสือมำ
                                     ี
          ตั้งแต่เด็ก”
                “คุณมุ่งเปำไปที่นิยำยสยองขวัญตั้งแต่แรกเลยรึเปล่ำครับ?”

                ใช่ มิคำเงะพยักหน้ำพลำงใช้มือกวำดเถ้ำบุหรี่ที่กระเด็นอยู่รอบที่เขี่ยบุหรี่

                                                                        ั
                    ี
                โลกน้มีหนังสือสอนเคล็ดลับกำรคว้ำรำงวัลนักเขียนหน้ำใหม่อยู่ ดูเหมือนในน้น
          จะให้ค�ำแนะน�ำว่ำ ‘ผู้ที่เคยมีประสบกำรณ์แตกต่ำงจำกคนทั่วไป ควรน�ำสิ่งเหล่ำนั้นมำใส่
          ในงำนเขียน เพรำะจะดึงดูดควำมสนใจของคณะกรรมกำรได้ง่ำยกว่ำ’ ซ่งประสบกำรณ์ตรง
                                                            ึ
          ของมิคำเงะก็น่ำจะสร้ำงควำมตรำตรึงได้อย่ำงที่ว่ำจริงๆ


                                         30
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37