Page 19 - อ่านฟรี! เพื่อนบ้านแสนดีขอไออุ่นทีเถอะ (เล่มเดียวจบ)
P. 19
SACHI UMINO
(มีบำงสิ่งบำงอย่ำง...อยู่ข้ำงหลัง)
ตอนนี้ก็ยังอยู่หรือเปล่ำ? แค่คิดก็ขนลุกซู่
เสียงโครมครำมดังมำจำกหองน�้ำรำวกับเฝำรอจังหวะนี้อยู เปนไปไดวำกะละมัง
็
้
่
้
่
อำจจะบังเอิญหล่นลงมำ แต่ส�ำหรับโทโมฮำรุผู้ไวต่อส่งเร้ำเพรำะอดนอนมำท้งคืนถือว่ำ
ิ
ั
เกินจะรับไหวแล้ว เขำแผดเสียงลั่นพร้อมกับถลันออกจำกห้องทันที
ร่ำงของโทโมฮำรุเซไปทำงขวำเพรำะเหยียบปลำยเท้ำตัวเองท่ยัดอยู่ในรองเท้ำ
ี
ิ
ั
ผ้ำใบลวกๆ จนเสียศูนย์ ระเบียงทำงเดินฝังน้นเป็นทำงตัน ส่งท่อยู่ตรงน้นมีเพียงประต ู
ี
ั
ห้องของมิคำเงะ
ี
‘ถ้ำกลัวมำกก็หนีมำท่ห้องฉันได้นะ’ ประโยคท่อีกฝำยพูดกับเขำตอนจะออกจำก
ี
ั
ึ
อะพำร์ตเมนต์ผุดข้นมำ โทโมฮำรุพุ่งตรงไปกดกร่งหน้ำห้องอย่ำงบ้ำคล่งโดยไม่เสียเวลำ
ิ
คิดแม้แต่น้อย
ระหว่ำงรัวกดกร่งอย่ำงจนหนทำง ประตูห้องก็เปดผลัวะ กลุ่มควันขำวพวยพุ่ง
ิ
ึ
ื
่
ใส่หน้ำจนโทโมฮำรุผงะถอยหลง คงไม่ใช่ว่ำเกิดเพลิงไหม้หรอกนะ ขณะนกตนตระหนก
ั
ใบหน้ำของมิคำเงะก็โผล่ทะลุม่ำนควันออกมำพร้อมบุหรี่ที่คำบไว้ในปำก
ครำวนี้ชำยข้ำงห้องสวมชุดวอร์มสีด�ำทั้งตัวต่ำงจำกเมื่อเช้ำ ดูจำกที่ยกมือขยี้ตำ
ิ
ื
งัวเงีย คำดว่ำคงเพ่งต่นนอนได้ไม่นำน มิคำเงะหลุบตำมองโทโมฮำรุเงียบๆ พลำงพ่นควัน
ออกมำ
“...เธอ คนเมื่อเช้ำ?”
“ชะ ใช่ครับ อำซำโนะครับ!”
ี
เห็นเขำยืนตัวส่น พยักหน้ำหงึกๆ อีกฝำยก็คงพอจะเดำท่มำท่ไปได้ เข้ำมำส ิ
ั
ี
มิคำเงะหำวหวอดก่อนเปดประตูกว้ำง เชื้อเชิญให้โทโมฮำรุเข้ำมำ
แปลนห้องของมิคำเงะก็เหมือนกับห้องของโทโมฮำรุ คือเข้ำมำแล้วเจอโซนครัว
ื
ั
ั
อยู่ทำงซ้ำยมือ ส่วนด้ำนในเป็นห้องขนำดหกเส่อ ในน้นมีช้นหนังสือกับโตะวำงโน้ตบุก
17
