Page 16 - อ่านฟรี! เพื่อนบ้านแสนดีขอไออุ่นทีเถอะ (เล่มเดียวจบ)
P. 16
่ ื ุ
เพอนบ้านแสนดีขอไออ่นทีเถอะ
บำงกลับเจือสีระเรื่อน่ำมอง นับเป็นใบหน้ำที่มีเสน่ห์อย่ำงบอกไม่ถูก
อำจจะเป็นดำรำหรือนำยแบบละม้ง โทโมฮำรุนึกในใจ ขณะท่มิคำเงะเลิกค้ว
ั
ี
ิ
ข้ำงหนึ่งให้เขำ
“เมื่อคืนนอนหลับรึเปล่ำ?”
ื
�
โทโมฮำรุสะดุ้งเฮือก สำยตำหลุกหลิก เม่อเห็นมิคำเงะทำหน้ำเหมือนดูออกว่ำ
ไม่ได้นอน
“เอ่อ ผมจัดห้องเพลินจนถึงเช้ำน่ะครับ...สะ เสียงดังรบกวนรึเปล่ำครับ?”
“ไม่นะ ไม่เลยสักนิด ตั้งแต่เข้ำปนี้มำเธอเป็นคนที่สิบแล้วที่ย้ำยมำอยู่ห้องนั้น”
ี
สำยตำล่อกแล่กของโทโมฮำรุถูกดึงกลับมำท่มิคำเงะในทันที ปัจจุบันคือเดือน
ึ
ี
ิ
พฤศจิกำยน ใกล้ส้นปแล้วก็จริง แต่กำรมีผู้เช่ำผลัดเปล่ยนหมุนเวียนถึงสิบคนในหน่งป
นับว่ำผิดปกติมำก
มุมปำกของมิคำเงะยังคงมีรอยย้มประดับอยู่ แต่เป็นรอยย้มท่ใกล้เคียงกับค�ำว่ำ
ิ
ี
ิ
จืดเจื่อน ท่ำทำงชำยคนนี้จะรู้ว่ำห้องของโทโมฮำรุมีอะไรเกิดขึ้นในยำมค�่ำคืน
สีหน้ำตกตะลึงเปลี่ยนเป็นเว้ำวอนในทันที โทโมฮำรุปรี่เข้ำไปหำโดยไม่รอช้ำ
“ผะ ผมว่ำแล้วเชียว! อะพำร์ตเมนต์นี้มีของจริงๆ ใช่ไหมครับ!?”
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่ำเธอเจออะไรมำ แต่ก็...มีหลำยอย่ำง”
ี
คร้นได้ยินอีกฝำยยอมรับแบบไม่สะทกสะท้ำน ควำมกลัวท่พยำยำมสะกดเอำไว้
ั
สุดชีวิตก็ปะทุออกมำ โทโมฮำรุแทบจะตะโกนอยู่แล้วตอนที่สำธยำยเหตุกำรณ์เมื่อคืนให้
ึ
ี
�
ฟัง มิคำเงะไม่ตกใจเลยสักนิด ซ้ำยังพยักหน้ำหงึกๆ รำวกับเป็นเร่องท่เกิดข้นบ่อยๆ ด้วย
ื
“ห้องของคุณมิคำเงะเป็นยังไงครับ? มีเหตุกำรณ์แปลกๆ เกิดขึ้นรึเปล่ำ?”
โทโมฮำรุถำมปนหอบ ขณะที่อีกฝำยตอบหน้ำตำยว่ำ “มีสิ”
“มะ มีเหรอครับ!? ทุกคืนเลยรึเปล่ำ!?”
“ก็หนวกหูทุกว่ทุกวันแหละ แต่อยู่มำสองปจนชินแล้ว อ้อ ตอนน้ท่อะพำร์ตเมนต์
ี
ี
ี
14
