Page 20 - อ่านฟรี! เพื่อนบ้านแสนดีขอไออุ่นทีเถอะ (เล่มเดียวจบ)
P. 20
่ ื ุ
เพอนบ้านแสนดีขอไออ่นทีเถอะ
ไม่มีเตียงนอน แต่มีโตะอุ่นขำขนำดกะทัดรัดตั้งอยู่กลำงห้องแทน
“ไปนั่งที่โตะอุ่นขำสิ ฉันขอเปลี่ยนชุดก่อน ดื่มกำแฟหน่อยไหม?”
“อะ ไม่เป็นไรครับ...”
มิคำเงะหยิบชุดที่แขวนอยู่บนรำวแขวนตรงมุมหองแลวเขำไปในครัว จัดกำรตม
้
้
้
้
น�้ำทิ้งไว้ขณะเปลี่ยนเสื้อผ้ำ โทโมฮำรุพำตัวเองลงไปนั่งที่โตะอุ่นขำแล้วส่งเสียงถำมไปทำง
ครัว
“เอ่อ...เมื่อกี้คุณนอนอยู่เหรอครับ?”
อือ เสียงอู้อ้ตอบกลับมำ โทโมฮำรุจึงแอบก่นด่ำควำมไม่รู้กำลเทศะของตนในใจ
ี
ื
ี
ั
“ขะ ขอโทษครับ...เห็นบอกให้มำได้ทุกเม่อเลยลืมตัว...คิดเป็นจริงเป็นจังท้งท่คุณ
แค่พูดตำมมำรยำท...”
ี
ระหว่ำงท่นึกต�ำหนิพฤติกรรมวู่วำมของตน มิคำเงะก็กลับมำพร้อมถ้วยมักสองใบ
ชำยผู้สวมเสื้อเชิ้ตและกำงเกงสแล็กสีด�ำแบบเดียวกับเมื่อเช้ำวำงถ้วยลงตรงหน้ำเขำก่อน
ลงมำนั่งด้วยอีกคน
ิ
ี
“ไม่ได้พูดตำมมำรยำทหรอก แค่ตกใจ เพรำะเธอเป็นคนแรกท่ว่งมำเคำะห้องฉัน
จริงๆ”
“ผมมำรบกวนใช่ไหมครับ...?”
“ไม่เลย ถ้ำคิดว่ำรบกวนคงไม่เสนอแต่แรกแล้ว ดูเหมือน...เธอจะย้ำยออกจำก
ท่น่ไม่ได้จริงๆ สินะ ผู้เช่ำคนอ่นเขำตรงไปท่บริษัทจัดหำห้องเช่ำกันหมด ไม่มำท่ห้องฉัน
ื
ี
ี
ี
ี
หรอก”
ี
ี
่
ู
ั
้
็
ี
่
่
่
ู
่
ั
ู
่
ิ
มคำเงะผนงอยเยองๆ ยกกำแฟขนจบ สหนำยงดงวเงยอยเลกนอย แตไมมททำ
ู
้
ื
ี
ิ
ั
้
้
้
ึ
ร�ำคำญใจ โทโมฮำรุกล่ำวขอบคุณด้วยควำมโล่งอกก่อนเริ่มจิบกำแฟบ้ำง
“เอ่อ แล้ววันนี้ไม่ต้องไปท�ำงำนเหรอครับ เห็นนอนอยู่จนถึงเมื่อครู่นี้...?”
“หืม...? ออ ก�ำลังจะเริ่มน่ะ”
18
