Page 24 - อ่านฟรี! เพื่อนบ้านแสนดีขอไออุ่นทีเถอะ (เล่มเดียวจบ)
P. 24
่ ื ุ
เพอนบ้านแสนดีขอไออ่นทีเถอะ
“แต่เธอก็ย้ำยไปไหนไม่ได้ถูกไหม?”
พอเถียงไม่ออกโทโมฮำรุก็ได้แต่ฟุบลงกับโตะเงียบๆ
ไม่ว่ำจะอยู่ท่ห้องตัวเองหรือห้องของมิคำเงะ สุดท้ำยก็หนีเหตุกำรณ์ล้ลับไม่พ้น
ี
ี
ุ
ื
ี
้
ึ
ึ
ี
ื
อย่ด โทโมฮำรร้สกมดแปดด้ำน ไม่มแรงแม้แต่จะยกตวขนมำ มอของอกฝำยเออมมำ
ั
ื
ี
ู
ู
้
ลูบผมเขำเบำๆ
“งั้นคืนนี้ค้ำงที่นี่ไหมล่ะ?”
โทโมฮำรุผงกหัวขึ้นด้วยควำมตกใจ แต่มิคำเงะกลับพูดต่อด้วยน�้ำเสียงสบำยๆ
“ดูทรงแล้ว เธอน่ำจะอดนอนมำทั้งคืน ถ้ำนอนไม่พอจะยิ่งประสำทเสียนะ คืนนี้
ค้ำงที่นี่ก่อนเป็นไง?”
“ตะ แต่...คุณก�ำลังจะท�ำงำนไม่ใช่เหรอครับ...”
ั
“ฉันไม่ติดอยู่แล้วท่มีคนอยู่ด้วย เธอน่นแหละ ถ้ำไม่ร�ำคำญเสียงคีย์บอร์ดก็ค้ำง
ี
ที่นี่เถอะ แต่ต้องนอนกับโตะอุ่นขำนะ เพรำะไม่มีฟูกให้”
ึ
จะไม่รบกวนกำรท�ำงำนจริงๆ เหรอ แม้ใจหน่งจะพะวง แต่ควำมง่วงนอนน้นม ี
ั
มำกกว่ำ และเนื่องจำกไม่มั่นใจสักนิดว่ำจะข่มตำนอนคนเดียวได้ โทโมฮำรุจึงตัดสินใจจะ
ขอพึ่งมิคำเงะสักวัน
ื
เขำกลับไปท่ห้องของตัวเองเพ่อล็อกประตู แล้วหอบหมอนกลับมำท่ห้องของ
ี
ี
ั
ั
ั
มิคำเงะอีกคร้ง ระหว่ำงน้นเจ้ำของห้องย้ำยไปน่งหน้ำโน้ตบุกเรียบร้อยแล้ว เสียงดนตร ี
เบำๆ แว่วมำจำกล�ำโพงโน้ตบุก เป็นเพลงแจซท�ำนองสบำยๆ ที่นิยมเปดตำมคำเฟ
“เวลำเปดเพลงคลอไปด้วย งำนมักจะเดินไวกว่ำน่ะ แต่ถ้ำหนวกหูฉันปดได้นะ”
“ไม่ต้องหรอกครับ ผมต่ำงหำกท่มำรบกวนกำรท�ำงำน คุณท�ำไปตำมปกติเถอะ”
ี
มิคำเงะเหลือบมองเขำผู้สอดตัวนอนอยู่ใต้โตะแล้วอมยิ้มเล็กน้อย “รำตรีสวัสดิ์”
รำตรีสวัสดิ์ครับ รู้สึกเปลือกตำหนักอึ้งทันทีเมื่อจบค�ำ เสียงคีย์บอร์ดที่ดังอย่ำง
ต่อเน่องไม่ได้รบกวนโสตประสำทสักเท่ำไร มันคล้ำยเสียงฝนกระทบหลังคำ ช่วยเห่กล่อม
ื
22
