Page 19 - อ่านฟรี NEARLY EQUAL เมื่อรักของเราไม่เท่ากัน
P. 19
YUU NAGIRA
คนเดียว น้าจะเดือดร้อน ระหว่างที่ไม่รู้จะตอบอย่างไร ซาดะก็พิงร่างกับเบาะรถ
“ในเมื่อไม่รู้ว่าบ้านใคร ฉันก็ให้เธอกลับไม่ได้ เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้น ฉันต้อง
รับผิดชอบ”
เมื่อเห็นอีกฝ่ายพูดอย่างดื้อดึง นิอิก็คิดว่าถ้าตนเงียบ เขาคงไม่ยอมปล่อยตนไป
“...บ้านผมจริงๆ ครับ ผมอยู่คนเดียว”
“ทั้งที่ยังเป็นนักเรียน ม.ปลาย เนี่ยนะ?”
พอเล่าความเป็นมาคร่าวๆ ซาดะก็ตกตะลึง
“ใจร้ายจัง แบบนี้ต้องปรึกษาอาจารย์ประจ�าชั้นแล้วนะเนี่ย”
“อย่าบอกอาจารย์นะครับ เดี๋ยวผมจะล�าบาก”
นิอิมองอีกฝ่ายอย่างวิงวอน เกลียดตัวเองที่ไม่คิดหน้าคิดหลังเมื่อเห็นซาดะท�า
หน้าล�าบากใจ หากรู้ว่าจะเป็นแบบนี้ ไม่น่าให้เขาขับรถมาส่งเลย
“แย่ละสิ”
จู่ๆ ซาดะก็พึมพ�าขึ้นท่ามกลางความเงียบอันหนักอึ้ง น�้าที่เอ่อล้นจากแม่น�้าซึม
เข้ามาในรถทีละน้อย ทั้งสองคนรีบออกจากรถและลี้ภัยไปที่ห้องนิอิก่อน
“ใช้นี่สิครับ”
ซาดะรับผ้าขนหนูที่เด็กหนุ่มยื่นให้มาเช็ดเท้าก่อนจะก้าวเข้าไปในห้อง เขาพึมพ�า
ว่าเป็นห้องที่ไม่มีอะไรเลยนะขณะมองไปในความว่างเปล่า นิอิอับอายนิดหน่อย
“อยู่คนเดียวทุกวันนี้แบบนี้ เธอคงเหงาล่ะสิ”
“ผมชินแล้วครับ”
ซาดะหันไปมอง
“ของแบบนี้ชินกันได้ด้วยเหรอ”
ค�าถามธรรมดาแท้ๆ แต่มันก็ข้ามท�านบของนิอิอย่างง่ายดาย
พอน�้าตาเอ่อล้นออกมาโดยไม่ตั้งใจ ซาดะก็เอ่ยขอโทษหลายครั้ง นิอิเช็ดเท่าไร
มันก็ยังไหลออกมา จึงได้แต่ส่ายศีรษะโดยไม่อาจจัดการกับน�้าตาได้
คืนนั้น น�้าท่วมเข้ารถสีฟ้าของซาดะจนมันพัง
และในขณะเดียวกัน ความรู้สึกของนิอิก็ทลายออกมาด้วย
15
