Page 41 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3

บทท่เจ็ดสิบแปด
ี

้
่
ื
่
็
ั
็
ิ
่
่
ั
้
ั
ั
้
ี
ิ
่
้
เปนไปไดว่าเดมฉนกบาดเจบไมนอย เมอรวมเขากบทวงพลานในวนนน
็
ั
เลยอาการหนักกว่าเดิม สองสามวันหลังจากน้นฉันวิงเวียนÈีรÉะ ใจลอย หลับๆ
ื
ี
่
�
ตนๆ ช่วงเวลาท่ได้สติจริงๆ มีน้อยมาก ตอนท่¿„œนข้นฉันกร่าร้องว่าต้องการแม่นม
ึ
็
ี
เหนียน ต้องการชิงเอ๋อร์ ต้องการ...จ้าวแคว้นน้อยไม่หยุด ทว่าไม่มีใครตอบกลับ
ฉันสักคน
“โยวเหอ?”
�
ระหว่างท่ถูกกรอกยาน้าต่อเน่องไม่หยุด อาการป†วยของฉันดีข้นอย่าง
ึ
ี
ื
ี
รวดเร็ว ไม่มีอาการท่อยู่ๆ ก็สลบไป วันน้เม่อลืมตาข้นมาสมองก็แจ่มใสข้นไม่
ึ
ี
ื
ึ
น้อย สามารถจดจ�าคนที่ยืนอยู่ข้างเตียงได้แล้ว
“เพคะ...” นางรีบโน้มตัวลงมากุมมือท่ฉันย่นออกไปไว้ “บ่าวคือโยวเหอ”
ี
ื
“ไม่ได้จ�าผิดสินะ” ฉันลูบใบหน้านางแล้วเอ่ยอ่อนระโหยโรยแรงว่า “น่ข้า
ี
เป็นอะไรไป ข้ามักจะมองเห็นใบหน้าพวกเจ้าไม่ชัดเจน เจินจู โยวเหอ โยวเหอ
เจินจู...”
นางเม้มริม½‚ปากก่อนจะแย้มย้ม “มองไม่ชัดก็มองไม่ชัดเพคะ เจินจูและ
ิ
ี
โยวเหอล้วนเหมือนๆ กัน บ่าวคือเจินจูและก็คือโยวเหอเช่นกัน เป็นผู้ท่อยู่ข้าง
วรกายพระนางเพคะ”