Page 19 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 19

ี
                                                                     ี
                                                          ี เย่ยนเสวียเสว่ย
                                                         เย่ยนเสวียเสว่ย 17
                                                          ี
                                                        ี
           ต้าเจาก�าลังท�าสงครามกับฉีและเฉินอย่างดุเดือด ซีเชียงท่สิบกว่าป‚มาน้มีสัมพันธ์
                                                                  ี
           อันดีกับจงหยวนอยู่ๆ กลับเพิ่มก�าลังทหารที่ชิ่งหยางไม่หยุด
                                                                        ี
                   ิ
                  ช่งหยางต้งอยู่ทางชายแดนตะวันตกเฉียงเหนือของต้าเจา เป็นเขตท่ม ี
                          ั
           ชาวฮ่นและชนต่างแคว้นอยู่ปะปนกัน เจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างมาก เดิมทีเป็นเมือง
               ั
           ของราชวงÈ์ก่อน ต่อมาเพราะซีเชียงมีอิทธิพลเกรียงไกร ทว่าฮ่องเต้องค์ก่อนก ็
                                          ี
                                 ื
           ไม่อาจยกดินแดนให้แคว้นอ่นได้ ยามน้ฮ่องเต้ต้าเจาค่อยๆ ทยอยยึดดินแดนคืน
                                           ึ
                                                          ื
                                ี
           ชนต่างแคว้นทางตะวันตกน้เลยโกลาหลข้นมา ด้วยกลัวว่าเม่อเก็บ ‘ฉี’ และ ‘เฉิน’
           เรียบร้อยแล้วจะถึงตาพวกเขาตามมาติดๆ จึงลงมือก่อนเพ่อความได้เปรียบ น�า
                                                         ื
                                   ั
                                            ิ
                                     ั
                             ื
           ทหารม้าจ�านวนหกหม่นนายต้งม่นอยู่ท่ช่งหยางเตรียมพร้อมเคล่อนทัพทุกเม่อ
                                                                        ื
                                                              ื
                                           ี
            ิ
           ช่งหยางกับทางตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองหลวงห่างกันเพียงส่ห้าร้อยล้ เป็นระยะ
                                                           ี
                                                                  ี
                                           ่
                             ็
                                            ั
                                      ่
                                           ี
                                                   ี
                                                          ็
                                                                  ิ
                                                                      ้
                                                              ั
                ี
                ่
                  ิ
                           ้
           ทางทเดนทางดวยมาเรวใช้เวลาแคสามสวน หากซเชยงทเปน ‘พนธมตร’ ทารบ
                                                     ี
                                                        ่
                       ้
                                                        ี
                                                    ี
                            ึ
           เกรงว่าฮ่องเต้ต้าเจาซ่งรวบรวมกองก�าลังทหารอยู่ท่ด้านนอกคงกลับมาป‡องกัน
           ไม่ทัน หรือหากซีเชียงร่วมมือกับ ‘เฉิน’ และ ‘ฉี’ จากระยะไกล เปิดฉากสงคราม
           กับราชวงÈ์ต้าเจาในเวลาเดียวกัน ทั้งสาม½†ายพากันลุกฮือโจมตี ต้าเจาก็ตกอยู่
           ในอันตรายแล้ว
                         ิ
                  ฉันเลิกค้วข้น 'ต้าเจาก็ตกอยู่ในอันตรายแล้ว' หรือ แต่ท่ฉันอยากได้ยิน
                                                              ี
                           ึ
           ไม่ใช่สิ่งนี้
                  “ครั้งนี้ท่านอ๋องพอหลี...เอ่อ...”
                  ซีเชียงต้องไม่มีทาง ‘คืน’ ดินแดนชิ่งหยางรวมทั้งผิงเหลียง เป็นต้น แก่
           ต้าเจาเป็นแน่ แม้ราชวงÈ์ต้าเจาสัญญาว่าจะไม่มีการ ‘ยึดดินแดนคืน’ แต่ซีเชียง
               ื
           จะเช่อได้อย่างไรเล่า? เช่นเดียวกัน ต้าเจาจะเช่อได้อย่างไรว่าซีเชียงจะไม่ทรยÈ
                                                ื
           แล้วไปสมคบกับ ‘เฉิน’ และ ‘ฉี’ หรือขยายไปทางตะวันออกเฉียงใต้อย่างโลÀมาก
                            ี
           ไม่รู้จักพอ ด้วยเหตุน้ท่านอ๋องพอหลีพระปิตุลาผู้ส�าเร็จราชการแห่งซีเชียง สหาย
           ที่รู้ใจของ½†าบาทในวันวานจึงแสดงท่าทีโหดร้ายก้าวร้าวในท้องพระโรงต้าเจา
                  เอ่ยถึงตรงน้เด็กหนุ่มท่อยู่ด้านข้างก็รีบเอ่ยแย้งชิงเอ๋อร์ “ไม่! ท่านพ่อข้า
                                    ี
                           ี
           แค่รับค�าสั่งของอ๋องข่านต�่าช้าเท่านั้น...”
                                                           ่
                                     ่
                                             ่
                  ฉันไดยินเบาะแสบางอยางจึงรีบเอยถาม “ขอถามหนอยว่าคุณชายน้อย
                      ้
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24