Page 17 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 17
ี
ี
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
เย่ยนเสวียเสว่ย 15
ี
ั
ั
ู
็
่
ี
ู
้
ั
ู
ึ
้
จากประตม่านกวกกลบมาอีกครงแล้วคว้าคันธนหยกเขียวทอย่หน้าคนฉ่องขน
ÁÒ
ี
ฉันมาถึงต�าหนักบรรทมของหมิงอ๋องท่พระต�าหนักเสวียนอันอย่างเร่งรีบ
ี
หวาหยางท่อยู่ไกลลิบร้องตะโกนว่า “ฮองเฮาเสด็จ” ทว่าพอมาถึงหน้าประตูก็ยัง
ไม่เห็นใครออกมา เจ้าเด็กขี้เกียจนี่ยังต้องนอนอู้อยู่บนเตียงแน่ๆ ฉันคิด
ึ
“เจ้าหนอนข้เกียจรีบลุกข้นมา...” ฉันร้องตะโกนเสียงดัง แต่ฉันลืมไป เขา
ี
ี
จากฉนไปสองป‚แล้ว เสดจพ่อของเขาไม่มทางเลยงให้เขาเป็นหนอนขเกยจเป็น
ี
้
ี
้
ี
ั
็
แน่ “อวี้เอ๋อร์เจ้าตัวขี้...”
“ถวายบังคมฮองเฮา”
ี
�
คนท่เดินออกมาจากในห้องนอนท�าเอาฉันตกใจตัวโยน เด็กหนุ่มผิวคล้า
ื
้
็
ุ
ิ
ิ
�
รางกายกายาอายประมาณสบสามสบสปคนหนง เสยงพดแขงกระดาง “เจ้าคอ?
่
�
ึ
ี
ู
่
ี
่
‚
ที่นี่ไม่ใช่ที่พ�านักของอวี้เอ๋อร์...”
“กราบทูลฮองเฮา องค์รัชทายาทไม่ได้ประทับที่นี่แล้วพ่ะย่ะค่ะ”
“องค์...รัชทายาท?”
