Page 14 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 14

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 3
          12 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 3

                คนที่อยู่บนบัลลังก์มังกรพยักหน้า “เป็นอวี้เอ๋อร์”
                                 ่
                ฉันเอามือปิดปากอยางไม่อยากเชื่อ เวลาเพียงสองป‚ เด็กที่ตัวกลมเล็ก
          คนนั้นตัวยืดสูงได้ขนาดนี้!

                              ิ
                “พระสนม!” ฉันเพ่งจะหยัดตัวข้นก็ถูกชิงเอ๋อร์กดมือไว้ “องค์ชายทรงเดิน
                                        ึ
          มาแล้วเพคะ”
                                                    ึ
                                                      ั
                ฉันเห็นเพียงร่างเล็กๆ ท่เส้อผ้าอาÀรณ์หนักอ้งท้งตัวยกเท้าก้าวพรวดๆ
                                     ื
                                    ี
                    ั
                 ื
          เข้ามา เม่อก้นด้วยม่านโปร่งบางท�าให้ฉันเห็นรูปลักÉณ์ของเขาไม่ชัดเจน เขาก้าว
                        ั
          ด้วยจังหวะ½‚เท้าม่นคงและมีพลังมาถึงด้านล่างท้องพระโรงก็หยุดเท้าไว้ มือท้ง ั
                                     ื
          สองข้างซ้อนทับกันพร้อมยกแขนเส้อกว้างข้นสูง ประสานมือท�าความเคารพแล้ว
                                           ึ
                      ื
          ก็คุกเข่าลงกับพ้น “ลูกถวายบังคมเสด็จแม่ ขอให้มารดาแห่งแผ่นดินต้าเจาทรง
          พระเจริญพันๆ ป‚พ่ะย่ะค่ะ”
                    ิ
                ฉันน่งงันไปทันที ไม่รู้ว่าควรตอบกลับอย่างไร ชิงเอ๋อร์รีบเอ่ยเตือนและ
          ชี้แนะ “องค์ชายลุกขึ้นได้”
                “ลุก” ฉันลองอยู่สองสามคร้งถึงจะเค้นเสียงออกจากล�าคอได้ “องค์ชาย
                                      ั
          ลุกขึ้นได้...”
                “ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะเสด็จแม่” เมื่อเอ่ยจบเขาลุกขึ้นแล้วยกชายชุดเดิน

          ข้นบันไดโถงมาข้างกายฉัน “ท่านแม่ ข้าท�าได้ดีหรือไม่ขอรับ” เขากระซิบกระซาบ
           ึ
          ถามฉัน
                                   ี
                ฉันถูกชิงเอ๋อร์กดไว้กับท่น่งให้ลุกข้นไม่ได้จึงท�าได้เพียงพยักหน้าไม่หยุด
                                           ึ
                                     ั
          “อวี้เอ๋อร์ท�าได้ดีมาก ดีมาก...”
                                                      ี
                    ี
                ลูกท่ฉันคิดถึงทุกวันคืนยืนอยู่ข้างฉัน แต่ตอนน้เวลาน้ฉันท�าได้แค่มอง
                                                           ี
                     ั
          เขาผ่านม่านก้น ชิงเอ๋อร์ต้องการให้ฉันอย่ารีบร้อน เวลาสองป‚ก็ทนผ่านมาแล้ว
          ไม่ต้องไปใส่ใจช่วงเวลาช่วครู่ช่วคราวน้ “อย่าทรงก่อกวนในท้องพระโรงเหมือน
                             ั
                                  ั
                                        ี
                                                     ั
            ั
          คร้งก่อน” ค�าพูดประโยคเดียวก็ท�าให้ฉันไม่กล้าท�าอีกคร้ง และด�าเนินพิธีการจน
          เสร็จสิ้นเรียบร้อย
                                                                    ี
                               ั
                       ั
                จนกระท่งพิธีแต่งต้งฮองเฮาอันย่งใหญ่จบลงฉันก็ไม่ได้พบหน้าอว้เอ๋อร์
                                          ิ
          เลยสักคร้ง หลังออกจากต�าหนักเฉิงเฉียนด้วยความเหน่อยล้าฉันก็หลับไป พอ
                 ั
                                                      ื
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19