Page 16 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 16

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 3
          14 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 3

          ดอกไม้ค่อยๆ เลือนราง ฉันจ�าไม่ได้แล้วว่าเป็นสี¿‡าหรือสีชมพู
                                                        ึ
                หมุนไปหมุนมา หมุนจนฉันมึนงง แล้วจอกใบหน่งก็ถูกส่งมาตรงปาก
          จอกแกะสลักลายมังกรขดและหงส์ เขาเองก็ยกข้นจอกหน่งแล้วคล้องมือฉันไว้
                                                ึ
                                                        ึ
                                                                ี
                ึ
                                                              ิ
                           ื
          ด้านหน่งเขาเงยหน้าด่มหมดจอก อีกด้านก็กุมมือฉันไว้แล้วกรอกส่งท่อยู่ในจอก
          เข้าปากฉัน สิ่งที่หวานและเผ็ดร้อนไหลผ่านเข้ามาในล�าคอรสชาติไม่เลว ฉันอด
                                                               �
          รินอีกจอกไม่ได้ หลังจอกท่สองลงท้องก็ทนอาการง่วงงนทจู่โจมมาซ้าๆ ไม่ไหว
                                                     ุ
                                                        ่
                                                        ี
                               ี
          อีกต่อไป ฉันจึงขดตัวอยู่ในอ้อมกอดของเขาพร้อมกับหลับตาลง
                “ถึงแค่ตรงนี้ใช่หรือไม่...” ที่ควรจบก็จบไปแล้ว ที่ควรเริ่มต้นก็เริ่มต้นใช่
          หรือไม่
                เขาลูบหลังฉันแล้วโยกเบาๆ นานพอสมควรถึงค่อยตอบกลับคลุมเครือ
          “อืม อืม”
                                            ่
                ในระหว่างสะลึมสะลือฉันเกือบจะสงเสียงหัวเราะออกมา ยื่นมือออกไป
          ป†ายล�าคอของเขาไว้แล้วเอาริม½‚ปากเข้าไปใกล้กับใบหน้าของเขา “ราตรีสวัสด ิ ì

          ค่ะ พ่อ...”
                อา ฉันเลอะเลือนไปแล้วหรือถึงเรียกเขาว่าพ่อ ฉันคิดจะแก้ไขทว่าถูกดึง
          เข้าสู่ห้วง½ันอย่างรวดเร็ว พูดไม่ออกอีกต่อไป...



                             ั
                                ี
                การนอนหลับคร้งน้หลับไปนานมาก ฉันรู้สึกนานเหมือนกับหลับไปท้ง ั
                                             ี
          ป‚ หลังต่นข้นมาสติยังเล่อนลอย ความรู้สึกท่เหมือนจะคุ้นเคย ช่วพริบตาเดียว
                   ึ
                                                             ั
                ื
                             ื
          ความรู้สึกตกใจจนสะดุ้งโหยงก็แวบเข้ามาในสมอง แต่ก็ถูกฉันส่ายÈีรÉะสลัดท้ง ิ
                                                        ื
          ในทันที จะเป็นไปได้อย่างไร ตอนน้เขายังสามารถขุดก้อนเน้อของฉันได้อีกหรือ?
                                     ี
                “ฮองเฮา วันนี้เสวยอะ...”
                           ้
                ฉันดึงปิ›นระยารูปหงส์สยายป‚กที่หญิงรับใช้ปักให้ฉันก่อนจะดึงทึ้งผมลง
          ตามใจชอบ “ไม่ต้องท�าอะไรแล้ว รีบไปหาอวี้เอ๋อร์!”
                ชิงเอ๋อร์อดย้มไม่ได้ “ว่าแล้วเชียวว่าพระองค์คงทรงรอไม่ไหว เก้ยวรออย ู่
                                                                 ี
                          ิ
          ด้านนอกนานแล้วเพคะ”
                                   ื
                                                                   ั
                     ั
                “เช่นน้นรีบไป” ฉันจัดเส้อผ้าไปพลางเดินออกข้างนอกไปพลาง คร้นออก
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21