Page 13 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 13
ี
ี
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
เย่ยนเสวียเสว่ย 11
ี
เพราะการผ่อนคลายของเพช¬¦าตท�าให้คนท่อยู่ข้างใต้เท้าได้เป็นอิสระ
ี
ี
เล็กน้อย ทว่าอยู่ๆ นางก็หันมาจ้องฉันทันที ด้วยใบหน้าท่จมกองเลือดสีด�าและ
ดวงตาคู่หนึ่งที่โปนขึ้นจนใหญ่กว่าระ¦ังทองแดง
หญิงรับใช้หลายนางตกใจจนสลบล้มลง ตรงหน้าฉันก็มีระลอกคล่นสีด�า
ื
เช่นกัน
ื
“เม่อคืน...ท่านบอกว่าเม่อคืน...พระชายาอว้ขอของประทานท่านเม่อคืน
ี
ื
ื
ี
ิ
ื
แต่หมู่ตานเพ่งส่งหรูอ้มาหลังอาหารเย็นเม่อวาน...” เวลาต่างกันไม่มาก หรืออีก
นัยหนึ่งคือยังไม่ทันมีเวลาให้ข่าวคราวแพร่ออกไป คนที่รู้ก็มีเพียงแม่นมเหนียน
และพวกชิงเอŽอร์ไม่กี่คนเท่านั้น “เมื่อคืนนี้เจินจูและแม่นมเหนียนไม่ได้ท�างานกะ
ี
กลางคืน หลังจากหมู่ตานจากไปพวกนางก็ออกไปเช่นกัน พวกเซียนอวëชิงอีก
ั
สามคนอยู่ข้างกายหม่อมฉันตลอด จนกระท่งกลางดึกถึงค่อยจากไป” ฉันก็ไม่
ิ
ื
เข้าใจว่าตัวเองก�าลังพูดอะไร แค่พูดจาสะเปะสะปะตามส่งท่เคล่อนไหวในสมอง
ี
้
“เช่นนั้นพวกนางสามคนจึงไมมีเวลาบอกใหพระชายาอวี้รู คงเป็นไปได้แค่แมนม
้
่
่
เหนียนและเจินจู มีเพียงพวกนางที่มีเวลาเพคะ...”
เพราะอะไรถึงเป็นเจินจูไม่ใช่แม่นมเหนียน เพราะอะไรกัน เพราะอะไร
ื
ฉันไม่รู้ด้วยแล้ว! บางทีจ้าวแคว้นน้อยท่านอาจจะคดว่าแม่นมเหนยนน่าเชอถอ
ี
ื
่
ิ
้
่
กว่า บางทีอาจเป็นสายของทานที่อยู่ขางกายพระชายาอวี้เห็นว่าเป็นเจินจู หรือ
บางทีทุกคนล้วนถูกท่านจับตามอง! ด้วยความสามารถเหนือผู้คนธรรมดาของ
จ้าวแคว้นน้อยมีอะไรที่เขาไม่รู้!
หรือไม่ก็...
“ไม่ใช่แม่นมเหนียนก็เป็นได้แค่เจินจูเพคะ” หรือไม่ก็แม่นมเหนียนคือคน
ของท่าน คนท่ท่านจัดวางมาอยู่ข้างตัวข้า เหมือนกับท่เจินจูเป็นคนของพระสนม
ี
ี
อวี้
“ดูท่าเจ้าคงรู้” เขาย้มแล้วพยักหน้า โอบกอดร่างกายช่วงล่างของฉันแน่น
ิ
เพ่อเป็นรางวัล “ทางท่ดีวันหน้าไม่ต้องให้ข้ามาถามเจ้า ตัวเจ้าเองก็ควรจะรู้” เอ่ย
ี
ื
ึ
จบเขาหันไปหาหญิงรับใช้กลุ่มหน่งแล้วพูดว่า “ประคองพระสนมออกไปพักผ่อน”
ี
ื
เม่อชิงเอŽอร์เดินเข้ามาฉันก็ผลักเขาออกอย่างแรงทันที เปล่ยนไปสู่อีก
