Page 10 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 10

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 2
          8 เทพธ  ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 2

                         ี
                      ึ
                                        ั
                                                                  ื
                                                        ี
                                                       ี
          แล้ว แขนข้างหน่งท่ไม่รู้ว่าซ้ายหรือขวาน่นนอนอยู่ห่างจากท่ท่ถูกตัดสามฉ่อ เลือด
                                                        ี
          สดาแดงไหลทะลกออกมารวมกนเป็นกล่มอย่างรวดเรว เสยงกรดร้องของหญง ิ
           ี
                       ั
                                                    ็
            �
                                                            ี
                                   ั
                                          ุ
               ั
          รับใช้ท้งห้องมีแค่เสียงคร่งแรกเท่าน้น เสียงคร่งหลังถูกเก็บไว้ในล�าคอแน่น ไม่
                                      ั
                                               ึ
                             ึ
          กล้าเปล่งออกมา
                                                                  ั
                “อาๆ...อา...อา...อา...” ตอนแรกเสียงร้องตะโกนของเจินจูกระช้นแหลม
          ขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะเบาและอ่อนแรงลงเรื่อยๆ
                      ี
                เลือดท่ไหลออกมาอย่างรวดเร็วถูกองครักÉ์สองนายด้านหน้าใช้ร่างกาย
                          ื
          ขวางไว้จึงไม่ท�าให้เส้อผ้าหรูหราของฉันและเขาสกปรกเลอะเทอะ ฉันตกใจกลัว
          จนแข้งขาอ่อนนานแล้ว ทั้งตัวอาÈัยเพียงมือข้างหนึ่งที่เขาจับไว้ถึงยืนอยู่ได้
                “รู้หรือไม่รู้” เขาถามอีกครั้ง
                         ั
                “ไม่รู้” ฉันท้งตกใจและหวาดกลัว ทว่าสายตากลับถูกปากแผลจากการ
          โดนตัดที่เลือดไหลทะลักนั่นตรึงไว้ ไม่ว่าอย่างไรก็เบนหนีไม่ได้
                “ยังไม่รู้อีกหรือ”
                ดาบเลอะเลือดในมือองครักÉ์กวัดแกว่งอยู่เหนือตัวเจินจูตามค�าพูดของ
          เขา ฉันจึงรีบตะโกน “หม่อมฉันรู้ หม่อมฉันรู้เพคะ!”
                “พูด”
                หลังจากฉันยื่นมือมากดล�าคอเพื่อหยุดอาการสั่นเทาแล้วถึงค่อยเอ่ยว่า
          “ของบรรณาการของซีเชียง...” ซีเชียง ของบรรณาการ ของบรรณาการ... “คาด
          ว่ามี...มี ‘บทเพลงก้งเจวีëยหม่า’ ”
                                     ี
                                                           ื
                                                               ิ
                         ี
                ก่อนหน้าน้ไม่นาน ตอนท่เหล่าหญิงรับใช้คุยเล่นกันเร่องส่งของแปลก
                                                      ี
                                                             ี
                                       �
          ประหลาดในใต้หล้า ชิงเอŽอร์เคยพูดน้าไหลไ¿ดับว่า บนท่ราบสูงท่มีหิมะปกคลุม
                                                      ี
                                   ึ
                                                                 ั
          ในซีเชียงมีหินหยกสีแดงชนิดหน่งเรียกว่าบทเพลงก้งเจวëยหม่า โดยท่วไปเรียก
          ว่าหยกโลหิต เหตุท่ได้ช่อน้เป็นเพราะสีของมันเป็นสีแดงเข้ม หยกชนิดน้หาได้
                             ื
                          ี
                                                                   ี
                               ี
          ยากยิ่งนัก ก้งเจวีëยหม่าในต�านานคือเทพธิดาแห่งทะเลสาบตังเหร่อยง วังที่นาง
                                   �
                                                         ี
          อาÈัยอยู่ล้วนสร้างจากอัญมณีล้าค่า ก�าแพงวังสามารถเปล่ยนสีต่างกันไปตาม
                                                       ี
          แต่เทพธิดา สีแดงแสดงถึงการร้องเพลง เพลงของก้งเจวëยหม่า หรือหมายถึง
          การร้องเพลงของเทพธิดา และเทพธิดาไม่ได้แสดงเสียงร้องอย่างง่ายดาย การ
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15