Page 8 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 2
6 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 2

ึ
เป็นสามัญชนก็ดีเป็นขุนนางก็ดี จะสามารถเล่อนต�าแหน่งอย่างสบาย เ¿„›อง¿ูข้น
ื
ี
ั
ิ
ี
มาในช่วพริบตาเดียวได้ท่ไหนกัน ทุกส่งอย่างต้องค่อยเป็นค่อยไป สว่ไฉเหรินว่า
ใช่หรือไม่” ฉันถูกตีจนเจ็บแล้ว ท�าไมยังต้องให้คนอื่นอยู่สุขสบายด้วยเล่า
ิ
สีหน้าของสว่ไฉเหรินมืดคร้มอย่างย่ง จ้องมองฉันอยู่ครู่หน่งก็ส่งสายตา
ึ
ี
ึ
ไม่ได้รับความเป็นธรรมไปยังจ้าวแคว้นน้อย คร้นเห็นจ้าวแคว้นน้อยไม่แสดงท่าท ี
ั
เสียทีนางถึงค่อยเอ่ยตอบอย่างไม่ยินยอม “พระสนมตรัสถูกเพคะ”
“เหลียงเหริน ¿ังดูไม่เลว เช่นนั้นก็แต่งตั้งเป็นเหลียงเหรินแล้วกัน”
ี
“แต่พระสนม!” สว่ไฉเหรินคิดว่าฉันเลอะเลือน จ�าล�าดับข้นบรรดาÈักด ิ ì
ั
ผิด
ฉันจ�าผิดอย่างนั้นหรือ ไฉเหรินเป็นสนมขั้นห้าชั้นเอก เหลียงเหรินเป็น
สนมขั้นหกชั้นเอก ฉันไม่ได้จ�าผิด
ิ
ื
็
เม่อเหนคนข้างกายสงบนงไม่เปล่ยนแปลง ฉันหนกลับไปถามว่า “จ้าว
ั
ี
่
แคว้นน้อยคิดเห็นอย่างไรเพคะ” นายลงแส้ฉันอีกครั้งเถอะ ตีฉันให้ตายไปเลย
ึ
ี
สว่ไฉเหรินร้องด้วยความตกใจข้นมา “ฝ่าบาท ทรงตัดสินให้หม่อมฉัน
ด้วยนะเพคะ”
ิ
ชายคนน้นเอนตัวพิงหมอนอิงข้างหลังพลางเลิกค้วมองฉัน หลังผ่านไป
ั
ิ
นานพอสมควรริมฝ‚ปากก็แย้มย้มสุÀาพบางเบา “สว่เหลียงเหรินขอบพระทัยเสีย”
ี
เขา! ไม่เพียงสวี่ไฉเหริน แม้แต่ฉันก็ตื่นตะลึงเช่นกัน คาดไม่ถึงว่าเขา!
ฉันจ้องมองรอยย้มช่นชมเล็กน้อยบนใบหน้าของเขา ครุ่นคิดอย่างไรก ็
ื
ิ
ครุ่นคิดไม่ออกว่าผู้ชายคนนี้มีเจตนาอะไรกันแน่
ื
ี
“วันน้สนมรักก็เหน่อยแล้วเช่นกัน กลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ ไว้เย็นกว่า
นี้ข้าค่อยไปหาเจ้า”
ี
สว่ไฉเหริน ไม่สิ สว่เหลียงเหรินยังตกอยู่ในอาการตะลึงไม่ได้สติ หมู่ตาน
ี
ซ่ออว้และนางก�านัลอีกนางพาหญิงรับใช้สองนางเข้ามาประคองนางข้น เอ่ยปลอบ
ี
ึ
ื
แล้วพานางออกไปจากห้องโถง
ี
จ้าวแคว้นน้อยมองส่งสว่เหลยงเหรินจนกระท่งเงาด้านหลังนางหายไป
ั
ี