Page 17 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 17

ี
                                                                     ี
                                                          ี เย่ยนเสวียเสว่ย
                                                         เย่ยนเสวียเสว่ย 15
                                                          ี
           อย่างไม่มีอะไรมาหยุดปากไว้ได้
                                                               ี
                  Àายในห้องนอนเงียบไปอยู่นาน หญิงรับใช้สวมชุดฝ่ายในท่สีและรูปแบบ
           เหมือนกันคุกเข่าลงข้างเตียง ใบหน้างดงามหนุนอยู่บนหลังมือของฉัน เอ่ยราวกับ

           กล่าวค�าสาบานว่า “หากบนโลกน้มีเพียงผู้เดียวท่จะไม่ทรยÈท่านไปตลอดกาล
                                      ี
                                                   ี
           ผู้นั้นก็คือเซียนอวีëชิงเพคะ”
                  “แม่นมเหนียนเล่า” ฉันถามนาง
                  “บางทีอาจเชื่อถือได้เพคะ...”

                  “ก็แค่ ‘อาจ’ เท่านั้นหรือ?”
                  “ขอท่านได้โปรดให้ความไว้วางใจหม่อมฉันเพคะ” ในดวงตาของชิงเอŽอร์
                                         ั
                                               ั
           มีความเÈร้าโÈก ค�าพูดสงสัยของฉันท้งสองคร้งท�าให้นางรู้สึกเจ็บปวดเหมือนถูก
           เข็มแทง
                  ฉันดึงผ้าห่มมาห่อตัวเองไว้แล้วเอ่ยเสียงอู้อ้ว่า “ข้าจะนอนแล้ว ออกไป
                                                    ี
           เถอะ”

                                 ี
                  ถึงเจ้าจะพูดอย่างน้ แต่ว่าชิงเอŽอร์เอŽย เจ้าว่าข้ายังท�าได้หรือ ในใจของ
           ข้ายังจะไร้ความขัดเคืองได้รึ เป็นไปไม่ได้หรอก...



                                       ี
                              ี
                  หยกโลหิตหรูอ้คือ ‘คทา’ ท่เหล่าสนมแห่งต�าหนักในต่างอยากได้ เล่าลือ
           กันว่าอันซูฮองเฮาแห่งราชวงÈ์ก่อนโปรดปรานหินหยก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหยก
                                                   �
                   ี
           โลหิตหรูอ้ท่ฮ่องเต้พระราชทานทรงเห็นเป็นสมบัติล้าค่า หลังจากฮองเฮาล่วงลับ
                    ี
                                                        ้
                   �
              ็
                ่
                                                            ุ
                                        ุ
                                                              ิ
                        ี
                         ้
                       ู
                        ้
                                 ้
           ไปกไมได้นาหรอทงสองอนเขาไปในสสานด้วย แต่ส่งต่อใหพระสณสาของพระนาง
                         ั
                              ั
           หรือก็คืออันเหอฮองเฮาผู้เป็นพระนัดดา
                  อันเหอฮองเฮาสูญเสียอ�านาจในระหว่างแย่งชิงต�าหนักในกับเฮ่อกุ้ยเ¿ย
           ในตอนน้นซ่งก็คืออันเสียนฮองเฮาในÀายหลัง โดยนางถูกถอดถอนจากต�าแหน่ง
                  ั
                     ึ
           โทɰานขาดคุณธรรมในการเป็นมารดาของแผ่นดิน หลังสวมมงกุ®หงส์อันเสียน
                                     ี
                                   ี
           ฮองเฮาท�าลายหยกโลหิตหรูอ้ท่ฮองไทเฮา พระราชทานแก่อันเหอฮองเฮาแล้ว
                                             2
           2  ฮองไทเฮา คือ พระมารดาของฮองเตองคปจจุบัน ซึ่งเคยเปนฮองเฮามากอน
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22