Page 18 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 18

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 2
          16 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 2

                                     ึ
          ขอพระราชทานจากฮ่องเต้อีกคู่หน่ง Àายหลังอันเสียนฮองเฮาก็เรียนรู้จากอันซ ู
          ฮองเฮาโดยประคับประคองผลักดันพระนัดดาของตนเองให้เป็นพระชายาในองค์
                                                        ั
          รัชทายาท และกราบทูลขอให้ฮ่องเต้ประกาÈราชโองการส่งให้คนท�าหยกโลหิต
                 ึ
                    ื
             ี
          หรูอ้คู่หน่งเพ่อพระราชทานแก่พระนัดดาของพระนาง แสดงให้เห็นว่าต�าแหน่ง
          พระชายาในองค์รัชทายาทของนางมั่นคงเป็นที่เคารพเลื่อมใส
                จนถึงตอนน้หยกโลหิตหรูอ้จึงกลายเป็นคทาสัญลักÉณ์ของฮองเฮาทุก
                          ี
                                      ี
          พระองค์ ฮ่องเต้มักจะพระราชทานตราประทับทองของฮองเฮาให้พร้อมกัน แต่
          หรูอ้มักเป็นคู่ แต่ไหนแต่ไรไม่เคยพบเห็นว่ามีฮ่องเต้พระองค์ใดพระราชทานให้
             ี
          อันเดียว ฉันจ�าได้ วันน้นหลังเขาตัดแขนท้งสองข้างของเจินจู เขาพูดกับหมู่ตาน
                            ั
                                           ั
                        ี
                          ี
                                                            ั
                  ึ
          ประโยคหน่ง ‘หรูอ้ท่เหลืออีกอันยังไม่มอบให้ต�าหนักตะวันออกช่วคราว’ อีกนัย
                    ี
                           ั
                                                               ั
          คือเดิมทีหรูอ้สองอันน้นเขาคิดจะแยกให้กุ้ยผินและกุ้ยจีพระชายาท้งสองคนละ
                          ี
                        ี
                                               ั
          อัน? คงต้องโทÉท่อว้กุ้ยผินคนน้นทนต่อความย่วเย้าไม่ไหวและใจร้อนเกินไป ไม่
                                   ั
          เพียงแต่ท�าให้เจินจูจบชีวิต ยังท�าให้ส่งท่เป็นของนางหลุดลอยไปเช่นกัน สุดท้าย
                                       ิ
                                         ี
          ได้รับแค่แขนขาดๆ ที่โชกเลือดคู่หนึ่งเท่านั้น
                                        ั
                “ไม่แน่ว่าจะเป็นเช่นน้ ค�าพูดน้นของจ้าวแคว้นน้อยอาจแค่พูดเร่อยเป„›อย
                                                                 ื
                                 ี
          เพคะ” ชิงเอŽอร์กลับบอกอย่างนี้
                                                                    ิ
                ฉันไม่ค่อยเข้าใจนัก ความหมายของนางคือจ้าวแคว้นน้อยผู้สูงÈักดìจงใจ
          พูดประโยคนี้หรือ เจตนาของเขาคืออะไรกัน?
                                                    ี
                                                    ้
                               ี
                                   ็
                                        ุ
                                 ั
                ทว่าหลงเกิดเรองน้ฉนกสงบสข พระชายาอวไม่ได้ส่งคนมาสร้างความ
                      ั
                            ่
                            ื
                                          ี
                                                                  ี
          วุ่นวายอีก ใต้เท้าเซียนอวëบอกว่าตอนน้สนมและขุนนางในราชส�านักท่ว่าร้าย
                               ี
          ฉันต่อหน้าจ้าวแคว้นน้อยมีจ�านวนน้อยลงแล้ว กลับกันผู้คนในต�าหนักเ¿›งสีต่าง
          ไม่พอใจพระชายาอวี้อย่างมาก เหมือนฉันจะเข้าใจประโยคนั้นที่เขาพูดอยู่บ้าง
                                            ี
                สนมท้งหลายไม่พอใจพระชายาอว้ คงเพราะรู้สึกถูกนางหลอกใช้ ท้งท ่ ี
                     ั
                                                                      ั
                                          ี
                                                       ึ
          จ้าวแคว้นน้อยบอกแล้วว่าหยกโลหิตหรูอ้มีของนางอันหน่ง นางกลับหลอกลวง
          เหล่าสนมให้มาจัดการพระชายาฉิน คิดจะนั่งเฉยๆ รอฉกฉวยผลประโยชน์เก็บ
             ี
                                  ี
          หรอสองอันเข้ากระเป‰า ตอนน้จ้าวแคว้นน้อยแสดงให้เห็นเป็นท่แน่ชัดแล้วว่าไม่
             ้
                                                            ี
            ู
            ่
                 ี
                                                                     ื
                                                                  ี
                                                               ั
                                                                  ่
                                                             ี
                 ้
                                        ้
                ู
                                     ่
                                        ั
                                                  ้
                                                     ี
          แนว่าหรอจะเป็นของนาง เพราะอยางนนไมว่าใครลวนมโอกาส อกอนทเหลอจะ
                                           ่
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23