Page 14 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 14
เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 1
12 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 1
เหนือÈีรษะนั่น เฮ้อ ฉันมักจะชอบยุ่งเรื่องไม่เป็นเรื่องเสียจริง
ึ
ี
ื
ึ
เม่อปีนข้นไปบนต้นไม้ก็อดท่จะก้มÈีรษะหลุบตามองสักแวบหน่งไม่ได้
ั
ทันใดน้นฉันก็รู้สึกเวียนÈีรษะตาพร่าลาย ท�าไมแม่นกต้องสร้างบ้านสูงขนาดน ้ ี
ด้วย นี่ถ้าเหยียบพลาดและตกลงไป ฉันต้องร่างแหลกละเอียดแน่นอน
ี
ี
ในขณะท่คิดอย่างน้ก็ถูกง่ามไม้ก่งหน่งเก่ยวคอเส้อนวมจนถูกดึงไปทาง
ึ
ื
ี
ิ
ี
ด้านหลัง ยังดีท่มือฉันไวคว้าก่งไม้ด้านหน้าไว้ได้ ฉันตกใจจนเหง่อเย็นไหลท่วม
ิ
ื
ี
ไม่สนใจก้อนหิมะท่ตกกระทบใบหน้า ปีนก้าวใหญ่ๆ สองสามก้าวแล้วเหยียบ
บนแนวก่งไม้พร้อมกับเอาเจ้านกน้อยวางเข้าไปในรัง จากน้นไถลลงจากยอดต้นไม้
ั
ิ
ั
ื
ี
ื
ดังสวบสาบ ตอนท่ถึงพ้นเท้าของฉันยังส่นเทาอยู่เลย เม่อเห็นท่าทางของตัวเอง
ี
ื
ฉันก็เกือบจะร้องไห้ออกมา “เส้อนวมของข้า ขาดจนเป็นแบบน้แล้ว จะซ่อมกลับ
มาได้หรือเปล่า?”
ั
ึ
หิมะตกหนักขวางทางไว้ ฉันใช้เวลาไปมากกว่าคร่งช่วยาม ถึงจะมาถึง
2
ี
่
ี
ื
ในต�าบลได้ จุดหมายก็คือร้านสอหม่านโหลว ร้านอาหารท่แพงทสุดในต�าบล
ี
ั
อาหารของท่น่ฉันซ้อกินไม่ไหวหรอก กินได้ก็แค่โจ๊กถ่วแดงท่ชามหน่งราคาสาม
ื
ี
ี
ึ
ี
ี
ี
อีแปะเท่าน้น ท่อ่นขายแค่หน่งอีแปะ แต่ของท่น่อร่อยท่สุด ด่มโจ๊กถ่วแดงร้อนๆ
ั
ึ
ื
ื
ี
ั
็
่
้
้
่
หวานๆ หนึ่งชามก็ท�าใหรางกายอบอุนได้ชั่วครู ฉันเปนคนชอบกิน ต่อใหจะถูก
่
ผู้คนจ้องมองอย่างเย็นชาและเดินทางไกลมากๆ ทว่าทุกวันก็ต้องมากินอาหาร
ในต�าบล ตอนกลับไปก็เป็นช่วงบ่ายแล้ว
พอคดถงโจ๊กถวแดงรสเลÈก็นาลายสออย่ในปากแล้ว ฉันเร่งฝีเท้าแล้ว
ึ
ั
่
�
ู
้
ิ
ิ
เลี้ยวเข้าไปในปากทางถนนตะวันตก
บางทีในวันท่หิมะตกอากาÈหนาวยะเยือกอย่างวันน้ ฉันไม่ควรห่วงกิน
ี
ี
บางทีหลังส่งนกน้อยกลับบ้านแล้ว ฉันควรกลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อนวมที่ขาดวิ่น
บนตัวนี่ออก และบางทีฉันควรจะอ้อมไปอีกปากทางถนน...
พบกับเขา อยากหรือว่าไม่อยาก ฉันไม่รู้ ไม่รู้เลย...
2 1 ชั่วยาม เทากับ 2 ชั่วโมง