Page 19 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 19
ี
เย่ยนเสวียเสว่ย 17
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
ี
ี
จริงๆ พรุ่งนี้ต้องอาบน�้าให้เขาให้ได้...
ี
ในความทรงจ�า ฉันก็มักจะเบียดกับน้องชายในผ้าห่มแบบน้ เจ้าเด็ก
ขี้ขลาด เป็นเขาที่กลัวเสียง¿‡าร้องแต่ดึงดันบอกว่ามาเพิ่มความกล้าให้กับฉัน...
ี
ฉันใช้ชีวิตอยู่คนเดียว นานหลายปีแล้วท่ไม่ได้ใกล้ชิดกับผู้คนถึงขนาดน ้ ี
ื
ี
ิ
เม่อมองดูคนท่อยู่ใกล้แค่นิดเดียวในใจก็รู้สึกอบอุ่นย่งกว่ากระถางไ¿ข้างกายเสีย
อีก ฉันย่นมือไปลูบบนใบหน้าเล็กอันงดงาม แล้วพูดพึมพ�ากับตัวเองว่า “เจ้าเป็น
ื
ใคร...”
น่มันคือความรู้สึกอะไรกันนะ ท�าไมกับคนท่ไม่รู้จักกันมาก่อนฉันถึงได้...
ี
ี
ความปรารถนาของฉัน ปรารถนาว่าจะมีใครสักคน แม้จะมีพวกเจ้าเป‰น้อย แต่
อย่างไรฉันก็เป็นคน...
ี
ฉันฝัน ฝันเก่ยวกับกระโปรงลายดอกสีชมพู ในความฝันฉันสวมกระโปรง
ลายดอกสีชมพูเต้นหมุนไปรอบๆ ราวกับผีเสื้อตัวหนึ่ง ทันใดนั้นร่างกายก็หนัก
ื
ั
อ้ง ฝีเท้าหยุดลง เม่อมองบนตัวอีกคร้งฉันไม่ได้สวมกระโปรงลายดอกสีชมพูแล้ว
ึ
ี
ื
ี
ื
น่นคือเส้อผ้าอะไร คือเส้อผ้าของท่น่ แต่ไม่ค่อยเหมือนกันเท่าไร มันงดงามหรูหรา
ั
จนท�าให้ตาพร่า
ื
ึ
รุ่งข้นฉันรู้สึกหนาวจนต่น พอลืมตาข้นมาก็สบเข้ากับดวงตาโกรธเคือง
ึ
คู่หนึ่ง อาการง่วงเหงาหาวนอนบินหายไปในชั่วพริบตา
ั
ื
ี
�
้
หลงจากตนตระหนกอยู่สองวินาทถึงค่อยจาได้ว่าเมอวานนฉนเก็บคน
ั
่
ื
ี
่
ึ
ี
กลับมาคนหน่ง แต่คนคนน้ออกจะเอาแต่ใจเกินไป นอนเตียงของฉันแถมยังแย่ง
ผ้าห่มไปหมด ในเมื่อตื่นแล้วอย่างนั้นก็รีบลุกจากเตียงเถอะ ทว่าพอคิดแล้วมัน
ี
ี
ไม่ถูกสิ น่เป็นเตียงของฉัน ท�าไมกลับรู้สึกว่าฉันไม่ควรนอนบนน้? ต้องบอกว่า
ี
เด็กคนน้ท�าให้เกิดความรู้สึกว่าไม่อาจล่วงเกินได้ ท่าทางของเขามันช่างเคร่งขรึม
น่าเกรงขาม บ้าไปแล้ว
รอจนฉันท�าอาหารเสร็จแล้ววางบนโต๊ะ เขาก็ไม่มีทีท่าจะลงจากเตียง
เมื่อคิดได้ว่าเขาไม่มีเสื้อคลุม ฉันรีบรื้อเสื้อนวมออกมาสองตัวจากในหีบใต้เตียง
ึ
ึ
ื
ตัวหน่งเก่าและขาด ตัวหน่งกลางเก่ากลางใหม่ เม่อไตร่ตรองอยู่ครู่หน่งแล้วฉัน
ึ
