Page 20 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 20
เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 1
18 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 1
ก็ตัดสินใจแสดงความใจกว้างเล็กน้อยโดยเอาตัวกลางเก่ากลางใหม่ให้เขา ฉันไม่
ี
ื
สนการประท้วงเล็กๆ ของเขา ดึงเขาออกจากผ้าห่มแล้วสวมเส้อผ้าท่มีขนาด
ใหญ่กว่าตัวลงไป จากนั้นก็ยกอาหารเช้ามาถึงมือเขา
เนื้อแห้งในชามคืออาหารของเจ้าเป‰น้อย ฉันอยากจะเอามารับรองแขก
ื
ี
ี
ื
สักหน่อย มันคงไม่งกหรอก แต่มันดันเป็นเจ้าเป‰น้อยท่ข้งกเสียได้ เม่อเห็นเน้อ
ื
แห้งของมันอยู่ในชามคนอ่น มันก็รีบกางปีกแล้วพุ่งเข้ามา ฉันควบคุมมันไม่อยู่
ึ
ี
ท�าได้แค่กวัดแกว่งไม้กระบองข้นไล่มันออกจากห้อง ตอนท่ปดประตูลงภายในใจ
ฉันรู้สึกละอายมาก เดิมทีหลังเข้าÄดูหนาวอาหารท่ให้มันกินก็น้อยลงมากอยู่แล้ว
ี
ตอนนี้ยังยักยอกอาหารของมันอีก ก็สมควรแหละที่มันจะโกรธ
น้าแกงท่ผ่านการต้มเน้อแห้งมาแล้วพอน�ามาต้มข้าวจะอร่อย ฉันกินข้าว
ื
ี
�
ิ
หมดในสองสามค�า พอเห็นอีกคนในห้องเร่มลงมือกินฉันถึงค่อยออกจากบ้านไป
ี
กวาดหิมะอย่างวางใจ หิมะท่น่ารังเกียจตกอยู่ได้วันแล้ววันเล่า ทุกเช้าท่ต่นมา
ื
ี
บนหลังคาบ้านล้วนมีหิมะกองหนา ถ้าท�าความสะอาดไม่ทันเวลาบ้านจะทรุดพัง
อย่างรวดเร็ว
ึ
ื
ึ
พอกวาดหิมะเสร็จฉันนึกข้นมาได้เร่องหน่ง ฉันตกใจจนรีบกระโจนเข้าไป
ในบ้าน เจ้าเป‰น้อยถูกฉันขังไว้นอกประตู แต่ว่าต้าเฮยยังอยู่ท่สวนด้านหลัง ประต ู
ี
หลังบ้านไม่ได้ปดเสียด้วย! ฉันถีบประตูเปดออก ต้าเฮยไม่ได้อยู่ในบ้าน อันตราย
เสียจริง แต่ว่าเขาก�าลังท�าอะไรน่ะ?
ื
ั
ฉันเห็นเขาก�าลังลองลงจากเตียง ทว่าพอเท้าท้งคู่สัมผัสพ้นก็หดกลับไป
ั
ื
ี
ราวกับถูกลวกก็ไม่ปาน เขาลองอย่างน้ต่ออีกหลายคร้งก็ไม่สามารถเดินลงพ้น
ได้ เท้าของเขาเป็นอะไรไป?
ฉันก้าวเข้ามาอุ้มให้เขาน่งดีๆ จากน้นยองกายถอดถุงเท้าท่สกปรกด�าปีž
ั
ั
ี
ื
ี
ี
ออก เม่อวานน้ประมาทไปแล้วท่ไม่ได้สังเกตเท้าคู่น้ หนองและเลือดเหนียวติด
ี
ถุงเท้าเสียแล้ว ฉันตักน�้าอุ่นมาแล้ววางเท้าทั้งคู่ลงไปในน�้าถึงค่อยๆ ถอดถุงเท้า
ออกได้ เท้าเป„›อยพุพองและบวมคู่นั้นดูสาหัสกว่าที่ฉันคิด
ิ
ั
ึ
คร้นเงยหน้าข้นก็เห็นเขาปวดจนขมวดค้ว ฉันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ี
ยังคิดว่าความเจ็บปวดระดับน้จะไม่มีผลต่อเขา ท่แท้เขาไม่คุ้นชินกับความปวด
ี