Page 22 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 22
เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 1
20 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 1
ึ
รออยู่คร่งช่วยามฉันถึงค่อยปลุกเขาต่น หลังจากน้นก็ใช้มือท�าท่าทาง
ั
ื
ั
�
บอกเขาว่าฉันจะใส่ยาให้ เขา ‘¿ัง’ ไม่เข้าใจ แต่พอเห็นฉันยกอ่างน้าและขวดยา
เข้ามาก็เข้าใจทันที และอนุญาตให้ฉันแตะต้องเขาไปโดยปริยาย
ฉันใช้น้าอุ่นล้างเท้าเป„›อยของเขาให้สะอาดก่อน โดยพยายามระมัดระวัง
�
ิ
อย่างย่งไม่ให้เขาเจ็บ แต่ก็ช่วยไม่ได้ท่เขากลัวเจ็บจริงๆ ใบหน้าของเขาเดëยวแดง
ี
ี
เดีëยวขาว เดีëยวขาวเดีëยวแดง
เห็นใบหน้าเล็กของเขาเหยเกฉันก็ตระหนักได้ว่าใช้บรรทัด°านผิด เขา
เป็นแค่เด็กคนหน่ง เด็กตัวเล็กๆ เด็กท่อ่อนแอและบอบบาง เด็กคนอ่นจะไม่ร้อง
ึ
ี
ื
ไม่งอแงเหมือนเขาไหม ไม่มีทาง ฉันไม่โทษว่าเขาไม่เข้มแข็งอีกต่อไป แต่พยายาม
ท�าอย่างอ่อนโยนสุดความสามารถ
หลังจากล้างหนองและเลือดจนสะอาด น้าในอ่างก็กลายเป็นสีแดง ฉัน
�
ิ
ใช้เหล้าสมุนไพรเช็ดต่อ ทว่ามือของฉันเพ่งสัมผัสเท้าของเขา จมูกก็รู้สึกถึงความ
เจ็บปวด ตามด้วยล้มลงนั่งกับพื้น
“ไสหัวไป!”
ู
่
ั
้
ไสหวไป เขาช่างพดได้คลองปากเสยจรงๆ ปกตคงจะพดจนชนแลว คน
ิ
ู
ิ
ิ
ี
ธรรมดาท่วไปมักพูดว่า ‘ออกไป’ มีแค่คหบดีใหญ่และนายท่านขุนนางพวกน้นท ่ ี
ั
ั
พูดกับคนรับใช้จนชินปากถึงเอ่ยปากก็เป็นค�าว่า ‘ไสหัวไป’
ฉันกุมจมูกท่ถูกบีบ ทว่าผ่านไปครู่ใหญ่ความเจ็บปวดก็ยังไม่จางหายไป
ี
�
�
น้าตาและน้ามูกไหลออกมาพร้อมกัน สกปรกมอมแมมไม่น้อย เขาก็ไม่ได้ดีไป
�
กว่ากันเท่าไร หลับตาแน่น หยาดน้าตาตรงหางตาไหลลงมาหยดแล้วหยดเล่า
ี
้
็
ั
ี
รมฝปากกแทบจะถกกดจนแตกแลว ถงเปนแบบนเขากยงไมสงเสยงโอดโอยออก
ิ
่
่
ี
ึ
็
้
ู
ั
็
มา เข้มแข็งมาก
ฉันคิดว่ากับเด็กแบบน้ควรจะต้องปลอบใจเขา ตอนน้นเจ้าเป‰น้อยก็เป็น
ี
ั
เด็กเช่นกัน ตอนที่รักษาแผลที่ขาให้มันฉันก็คอยปลอบอยู่ข้างๆ
ี
“อย่า...อา...” อย่ากลัว เดëยวก็ไม่เจ็บแล้ว เฮ้อ กับคนอย่างไรฉันก็พูด
ไม่ออก
ี
ั
สุดท้ายแล้วเขาท่เข้มแข็งก็อดทนจนใส่ยาเสร็จ หลังจากน้นค่อยสลบไป
