Page 26 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 26

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 1
          24 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 1

                คร่งเดือนมาน้ฉันเอาเน้อแห้งของเจ้าเป‰น้อยแบ่งให้เขา แต่เขาก็ยังดูแคลน
                  ึ
                                  ื
                           ี
                                                                     ี
                                       ื
          จนต้องขอร้องให้เขากินมันลงไปทุกม้อ ฉันและเจ้าเป‰น้อยหยิบเÈษอาหารท่กิน
          เหลือของเขามากิน เขาก็ท�าท่าว่ามันควรจะเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว
                ฉันเห็นว่าเขาอายุยังน้อย มือและเท้าก็บาดเจ็บเพราะความหนาวอีก ส่ง ิ
               ี
          เหล่าน้ฉันไม่ถือสาหาความกับเขา แต่เขาจะรังแกกันมากเกินไปแล้ว ถึงกับไม่
                              ั
          อยากให้ฉันนอนบนเตียง น่นเป็นบ้านของฉัน เตียงของฉันนะ! หากไม่ใช่ว่าอากาÈ
          หนาวฉันคงยอมไปนอนท่สวนด้านหลังกับต้าเฮยมากกว่า จะได้ไม่ต้องทนสายตา
                             ี
          ดูถูกเหยียดหยามที่ทิ่มแทงคนนั่น
                วันน้ก็เช่นกัน หลังจากกินอาหารเช้าแล้วฉันข้นเขาไปเก็บ¿„น ไม่จ�าเป็น
                    ี
                                                    ึ
                                                                   ี
                                                                     ิ
          ต้องมีค�าก�าชับจากฉันพวกเด็กๆ ในบ้านก็ไม่ว่งซนแน่นอน รวมถึงเด็กท่เพ่งมา
                                              ิ
          ใหม่นั่นด้วย
                ด้านหลังภูเขาเป็นแหล่งเผา¿„นหลักของคนในต�าบล แต่แค่เพราะฉัน
          อาÈยอย่ระหว่างทางขนเขาด้านน้ หลายคนจงอ้อมภูเขาไปทางด้านน้นเพ่อเก็บ
                                    ี
                                             ึ
                                                                ั
                           ้
                           ึ
                 ู
                                                                   ื
             ั
          ¿„น ราวกับว่าหากผ่านประตูบ้านฉันแล้วจะถูกสาปและพบเจอในสิ่งที่คาดไม่ถึง
                                           ิ
                                                 ึ
          การอ้อมภูเขากลับไปกลับมาต้องใช้เวลาเพ่มอีกคร่งวัน ด้วยเหตุน้ฉันเลยมีข้อหา
                                                             ี
          ให้ถูกเกลียดชังเพ่มข้นมาอีกหน่งข้อ ฉันเคยคิดว่าจะย้ายบ้านไม่มาขวางอยู่ตรง
                        ิ
                                   ึ
                          ึ
                                           ี
                                            ี
                    ี
          ระหว่างทางน้ ทว่านอกจากบ้านหลังเล็กน่ท่นายท่านขุนนางในเมืองซ่อมแซมให้
                                            ี
                                             ี
          แล้วก็ไม่มีท่ไหนยอมรับฉันได้ ฉันอาÈัยอยู่ท่น่ คนในต�าบลถือว่าเป็นเจตนารมณ์
                   ี
                                                                       ื
          ของนายท่านขุนนางจึงไม่กล้าฝ†าฝ„นและต่อต้าน ถ้าฉันย้ายไป ‘แปดเป„œอน’ ท่อ่น
                                                                     ี
          จุดจบคงจะเÈร้าสลดน่าดู
                เรื่องที่เอา¿„นไปไว้ที่วัดถู่ตี้แลกเงินเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ ครั้ง
          น้นฉันเอาอย่างคนหา¿„นลาก¿„นเข้าไปขายในต�าบล เดินวนรอบต�าบลก็ไม่มีใคร
           ั
          ซ้อ¿„นของฉัน ฉันจึงท�าได้แค่ลากกลับเท่าน้น ขาย¿„นไม่ส�าเร็จ ระหว่างทางกลับ
           ื
                                           ั
                                      �
                              ี
          สวรรค์ก็รังแกฉันอีก ฝนท่เทกระหน่าลงมาบีบให้ฉันเอา¿„นสองมัดใหญ่โยนไปท ่ ี
          วัดถู่ตี้ พอฝนหยุดตกหันกลับไปก็ไม่พบ¿„นแล้ว ทว่ามีเหรียญทองแดงครึ่งพวง
          แขวนไว้ใต้ชายคาเต้ยๆ มองซ้ายขวาไม่พบผู้คน ฉันเลยหยิบเงินทองแดงไปอย่าง
                         ี
          ใจกล้า วันที่สองฉันลาก¿„นสองมัดไปที่วัดถู่ตี้อีก วันรุ่งขึ้นฉันก็ ‘ขาย’ ได้เงินมา
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31