Page 28 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 28
เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 1
26 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 1
แม้แต่แวบเดียว
“กินเถอะ...”
ฉันอุ้มเส่ยวฮุยและไล่ต้าเฮยจอมตะกละเข้าไปท่สวนด้านหลง จากน้น
ี
ั
ั
ี
�
ี
�
ี
แบ่งข้าวน้าแกงท่มีอยู่เล็กน้อยให้พวกมัน ส่วนท่เหลือคือของฉัน น้าแกงไข่อัน
ิ
ี
ื
ึ
ื
เลิÈรส พอด่มไปค�าหน่งก็ท้งความหอมไว้ท่ปากและ¿ัน เม่อกินเข้าไปในท้องรส
อร่อยยังตราตรึงไม่สิ้นสุด ของดีขนาดนี้เขาช่างไม่รู้จักของดีจริงๆ
“อะไร เจ้าก็ไม่ดีใจ? ก็ได้ ข้าจะเอาเน้อให้เจ้า ข้ามีไม่เยอะเท่าไร เอาให้
ื
เขาไปหมดแล้ว” ต้าเฮยกระโจนมาเห่าประท้วงฉันด้วยความไม่พอใจ ฉันเลยต้อง
เลือกหมูสับให้มันทั้งหมด
ื
ั
ี
ี
เม่อกินเสร็จฉันกลับเข้าไปในบ้าน เขาไม่อยู่ท่โต๊ะแต่น่งอยู่ท่ธรณีประต ู
ั
ั
ทอดมองไปข้างหน้าอนไกลโพ้น ฉันมองข้าวบนโต๊ะอีกคร้ง ไขเจยวทไมได้รบการ
่
ั
่
ี
ี
่
ึ
ื
ี
ิ
แตะต้องถูกเข่ยท้งไปด้านหน่ง ข้าวในชามเขากินไปแค่สองค�า บนโต๊ะและบนพ้น
เต็มไปด้วยหมูสับและไข่ ส่งท่ฉันและต้าเฮยอยากกินแต่ไม่ได้กิน! เขากลับท้งมัน
ี
ิ
ิ
เสียเปล่าแบบนี้!
ั
ี
ี
พอนึกย้อนถึงส่งต่างๆ ท่ต้งใจเอาอกเอาใจแลกมาในช่วงน้ ฉันก็รู้สึก
ิ
โกรธชั่ววูบจึงกระโจนไปด้านหน้า ยกเท้าขึ้นถีบก้นเขาอย่างแรง
สวรรค์เท่าน้นท่รู้! ถ้าฉันรู้ว่าเขาเป็นใคร ถ้าฉันรู้ว่าการถีบคร้งน้จะถูก
ั
ี
ี
ั
ั
ประหารก่ช่วโคตร เพียงพอให้หัวฉันและพวกเจ้าเป‰น้อยถูกตัดแล้วตัดอีก ต่อให้
ี
มอบความกล้าให้อีกร้อยเท่าฉันก็ไม่กล้าท�าอย่างน้ และในชีวิตน้ของเขาดูเหมือน
ี
ี
ว่ามีเพียงฉันเท่านั้นที่เคยท�าอย่างนี้
ฉันถีบรุนแรงจริงๆ ทั้งตัวเขาล้มไปอยู่ด้านล่างบันไดหน้าประตู ท่าทาง
สิ้นท่านั่นยั่วให้ฉันหัวเราะออกมาเสียงดัง “ฮ่าๆๆ”
ั
ึ
ทันใดน้นสายตาคู่หน่งก็กวาดมองมา เสียงหัวเราะของฉันพลันติดอยู่ใน
ั
ล�าคอ ดวงตาคู่น้นไม่ได้ดุเดือดไม่ได้เย็นชา แม้แต่ความโกรธก็ไม่มี ทว่าเพียงแค่
เหลือบตาข้นเล็กน้อยก็ท�าให้ฉันอดท่จะส่นงันงกไม่ได้ ถ้าฉันฉลาดพอก็ควรจะรู้
ั
ี
ึ
ว่าคนที่สามารถท�าให้คนตัวสั่นงันงกได้อย่างง่ายดายแบบนี้พัวพันด้วยไม่ได้...
ฉันกระแอมไอสองทีแล้วเดินลงบันไดไปประคองเขาข้นอย่างอ่อนน้อม
ึ
