Page 27 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 27
ี
ี
ี
เย่ยนเสวียเสว่ย 25
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
ครึ่งพวงอีกครั้ง
ั
ี
เป็นเร่องล�าบากอย่างย่งท่คนแข้งขาไม่ดีจะอ้อมภูเขาไปเก็บ¿„น ดังน้น
ื
ิ
แมจะเป็น¿„นที่ฉันตัดพวกเขาก็ยอมรับมัน แน่นอนว่าที่เอยขางต้นเปนเรื่องที่ท�า
่
้
็
้
กันเงียบๆ บางครั้งฉันก็คิดว่า พวกเขาอาจไม่ได้กลัวแปดเป„œอนกลิ่นอายของฉัน
ี
ื
ี
จริงๆ แต่ท่พวกเขากลัวคือการถูกคนอ่นพบเห็นต่างหาก น่นเป็นความผิดท่ต้อง
ั
รับผิดชอบเชียวนะ
ั
ต้งแต่น้นมาน่ก็กลายเป็นช่องทางท�ามาหากินของฉัน แต่ไหนแต่ไรมาไม่
ั
ี
เคยมีใครเอา¿„นไปแล้วไม่จ่ายเงิน และไม่มีใครขโมยเงินไปเช่นกัน บางทีทุกคน
อาจรู้ว่านั่นคือ¿„นของฉัน และกลัวว่าจะโดนฉันสาปแช่ง
ก่อนหน้านี้ฉันขึ้นเขาแค่ช่วงบ่ายไปเก็บ¿„นมาขายสองมัดก็ประคองชีวิต
ั
ื
ั
ให้รอดได้แล้ว ทว่าต้งแต่เจ้าเด็กเลือกกินน่นมา ก็เห็นก้นโถข้าวอย่างรวดเร็ว เพ่อ
ั
ึ
ึ
ิ
หาเงินได้เพ่มมากข้นฉันต้องข้นภูเขาไปตัด¿„นต้งแต่เช้า ในภูเขาไม่ได้ปลอดภัย
ี
ี
เลย หลายปีมาน้คนหา¿„นท่ถูกเสือดาวจับกินมีหลายคน ดีท่โชคของฉันไม่เลว
ี
ั
ั
่
่
ั
็
็
ั
ู
ู
แมจะพบเจออยหลายครงแต่ไมเปนอนตราย ไมแน่ว่าพวกมนกกลวฉนผโชคราย
่
้
้
ั
้
้
คนนี้เหมือนกัน
ิ
เม่อหิมะละลายถนนหนทางก็ล่น ทางบนภูเขาย่งเดินได้ยากมากข้น ตอน
ึ
ื
ื
ท่ฉันลาก¿„นกลับบ้านก็ผ่านพ้นช่วงเท่ยงไปแล้ว เจ้าเป‰น้อย เส่ยวฮุย และต้าเฮย
ี
ี
ี
หิวจนร้องเสียงดัง ด้วยกลัวว่ากรงเล็บน่นของเจ้าเป‰น้อยจะจับคน ฉันจึงรีบโยน
ั
เน้อแห้งช้นหน่งให้มัน จากน้นจุดเตาท�าอาหาร วันน้ได้เงินเหรียญทองแดงมา
ื
ิ
ี
ึ
ั
ื
ึ
�
หน่งพวงเลยซ้อไข่ไก่มานิดหน่อย ฉันท�ากับข้าวไปพลางน้าลายไหลไปพลาง คร้ง
ั
ก่อนที่กินไข่ไก่คือเมื่อไรกันนะ?
�
ึ
ข้าวน้าแกงไข่กล่นหอมกรุ่นโรยหมูสับติดมัน อาหารเลิÈรสอันดับหน่ง
ิ
ึ
ในใต้หล้า! เดิมคิดว่าเขาจะชอบ ไม่คาดคิดว่าพอยกข้นโต๊ะเขาไม่แม้แต่จะมอง
ี
มัน เม่อไม่มีท่าทางดีอกดีใจท่รอคอย ในใจฉันเกิดความรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
ื
เลยยกชามของเขาข้นแล้วหันเข้าไปในครัว ตอนเดินออกมาบนชามโปะไข่เจียวท ่ ี
ึ
ส่งไอร้อนออกมา ฉันคิดว่าเขาคงจะดีใจบ้างแล้ว แต่เปล่าเลย เขายังคงไม่มอง
