Page 13 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 13

ี
                                                                     ี
                                                         เย่ยนเสวียเสว่ย 11
                                                          ี เย่ยนเสวียเสว่ย
                                                          ี
                                                                   ื
                  Äดูหนาวมาเยือนอีกปีแล้ว จ�าได้ว่าวันน้นหิมะตกหนักมาก เม่อกระทบ
                                                 ั
           บนใบหน้าให้ความรู้สึกเย็นยะเยือกทว่ากลับไม่ได้ท�าให้หนาวยะเยือก เม่อกิน
                                                                      ื
                                                 ี
                                           ั
           เข้าไปยังมีรสหวานนิดๆ อีกด้วย เป็นคร้งแรกท่เจอหิมะแปลกประหลาดอย่างน  ้ ี
                              ั
                         ิ
           ฉันกับเจ้าเป‰น้อยว่งไปท่วลานบ้านและเล่นกับพวกมันอย่างสนุกสนาน จนกระท่ง ั
           บ่ายถึงค่อยโกยกองหิมะบนหลังคาและลานบ้านจนสะอาด
                                             ี
                  หลังกวาดหิมะเสร็จฉันถือโอกาสท่ร่างกายอบอุ่นใช้น้าเย็นล้างหน้า แล้ว
                                                           �
                                                        ี
           สะพายย่ามไปในต�าบลกินอาหารเช้าเหมือนปกติ ตอนท่ใส่กุญแจประตูก็พบว่า
           แขนเสื้อขาดเป็นรูอีกแล้ว
                                                          ื
                                   ั
                                                                ี
                  “เล็บของเจ้าเป‰น้อยน่นควรตัดเล็มแล้วจริงๆ จะซ้อด้ายท่แข็งแรงได้ท ่ ี
           ไหนกันนะ?”
                                                       ื
                  กองหิมะหนาเตอะท�าให้ยกเท้าล�าบากมาก เม่อมองย้อนไปยังรอยเท้า
           ท่จมลึกทอดยาวไปถึงหน้าบ้านหลังเล็ก ระหว่างท้อง¿‡ากับพ้นเป็นผืนสีขาวโพลน
             ี
                                                          ื
           จึงมองเห็นตรงนั้นเป็นแค่จุดด�าๆ เท่านั้น
                                    ั
                                                               ี
                                                             ึ
                                             ี
                                                               ้
                                   ี
                  บ้านของฉันเป็นบ้านท่ต้งอยู่โดดเด่ยว บริเวณรอบๆ คร่งล ไม่มีบ้านใคร
                                                               1
                    ี
                                                  ี
                                                ึ
           เลย บ้านท่มีอยู่เดิมก็พากันย้ายออกไปไกลคร่งล้ มีเพียงขบวนพ่อค้านอกพ้นท ่ ี
                                                                       ื
            ึ
                                                                  ี
                                                                   ึ
           ซ่งผ่านทางเป็นบางคราวเท่าน้นท่จะผ่านหน้าประตูของฉัน ส่วนคนท่ข้นเขาไป
                                      ี
                                   ั
           ตัด¿„นบริเวณรอบๆ จะอ้อมไปเดินทางอื่น ด้วยกลัวว่าจะติดกลิ่นอายของฉัน
                           ึ
                       ิ
                  เสียงส่งหน่งตกลงบนพ้นดังตุ้บขัดขบวนความคิด ฉันได้ยินเสียงร้องจ๊บๆ
                                                                       ิ
                                    ื
                       ื
           อันอ่อนแอ เม่อมองไปตามเสียงก็พบว่าเป็นนกน้อยตัวหน่งท่ตกจากรัง ฉันเงย
                                                            ี
                                                         ึ
           มองรังนกบนต้นไม้แล้วส่ายหน้า อยู่สูงเกินไป ช่วยแกไม่ได้หรอก ฉันหันกลับมา
           แล้วเดินไปด้านหน้าต่อ
                    ื
                  เม่อทนทรมานกับÄดูหนาว ถัดไปÄดูใบไม้ผลิก็จะมาเยือน นกน้อยท่ปีก
                                                                       ี
           แข็งแรงจะสามารถบินร่อนบนท้อง¿‡าสีครามได้อย่างอิสระ แต่ไม่ใช่นกน้อยทุกตัว
           จะสามารถเห็นการแตกหน่ออ่อนในÄดูใบไม้ผลิได้...
                                                               ิ
                  เกือบถึงแล้ว ออกแรงอีกหน่อย รังของเจ้านกน้อยอยู่บนก่งไม้แนวขวาง
           1  1 ลี้ ประมาณ 500 เมตร
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18