Page 28 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 2 (เล่มจบ)
P. 28
WingYing
WingYing
ี
ิ
ส่งท่แตกต่างจากหล่วหนิงเฟยคือ ต้งแต่เซ่ยสืออีถือก�าเนิดจนกระท่ง ั
ี
ั
ิ
�
ร่วงหล่นไปในภายหลังล้วนเตมไปด้วยตานานเล่าขานมากมาย จนหลายพันปี
็
ให้หลังยังแพร่หลายอยู่ในแดนบ�าเพ็ญเซียนอย่างกว้างขวาง
ี
ั
เล่ากันว่า เม่อปีน้นเจ้าส�านักชิงอว๋นท่องเท่ยวไปท่วทุกสารทิศจนถึง
ิ
ั
ื
เกาะเผิงไหล เกาะเผิงไหลเม่อหลายหม่นปีก่อนถูกมองว่าเป็นสถานท่ของเหล่า
ื
ื
ี
เซียน ภายหลังเกิดภัยธรรมชาติเกาะเผิงไหลจึงไม่มีผู้ใดอยู่อาศัยอีกต่อไป ทว่า
ี
ี
เจ้าส�านักกลับพาเซ่ยสืออีท่ยังอยู่ในผ้าห่อตัวกลับมาจากเกาะร้างผู้คนแห่งน้น
ั
ั
ี
ด้วยเหตุน้นในยุคหลังจึงมีคนเล่าขานต่อไปว่า เซ่ยสืออีเป็นทายาท
ของเทพเซียนจากเกาะเผิงไหล
่
่
็
่
เรองจรงเปนอย่างไรไมอาจคาดเดา เอาเปนวาเรองนแม้แตตวเซยสออ ี
ี
ั
ี
่
ื
ื
็
ิ
่
ื
่
้
เองยังไม่รู้จริงเท็จเลย ไม่จ�าเป็นต้องให้ความส�าคัญมากเกินไปนัก หลังจาก
เซี่ยสืออีถูกพากลับมาส�านักชิงอวิ๋น แท้จริงมีกระเรียนขาวตัวหนึ่งคอยเลี้ยงดู
จนเติบใหญ่...ก็นกกระเรียนขาวตัวน้นท่ชอบไล่ตามงูน้อยตัวน้นน่นแหละ แม้น
ั
ั
ี
ั
ี
ั
มันจะเปดปญญา แต่ท่จริงก็เป็นนกกระเรียนขาวธรรมดาท่เปดจิตรับรู้เท่าน้น
ี
แน่นอนว่าไม่อาจเทียบกับมนุษย์ได้
เน่องจากเซ่ยสืออีเป็นอัจฉริยะจากสวรรค์ จึงเดินไปบนเส้นทางการ
ี
ื
ั
ิ
ื
บ�าเพ็ญเซียนได้รวดเร็วและราบร่นย่งกว่าผู้อ่น อายุเจ็ดปีก็บรรลุสู่ข้นจู้จี ยังไม่
ื
ถึงสิบปีดีก็บรรลุสู่ข้นเจ๋ยตัน พรสวรรค์เช่นน้ช่างท�าให้ผู้อ่นเทียบไม่ติดจริงๆ
ั
ี
ื
ี
จากน้นเซ่ยสืออีก็ได้รับการเคารพเป็นเสียวจู่แห่งส�านักชิงอว๋น แม้จะเคยมีคน
ั
ิ
ี
ี
อิจฉาตาร้อน แต่ก็ต้องปล่อยวางไปอย่างรวดเร็ว เพราะเซ่ยสืออีมิได้ใช้อ�านาจ
คุกคามพวกเขาแต่อย่างใด บางทีอัจฉริยะทุกคนอาจไร้กิเลสไร้ปรารถนา หรือ
25
