Page 33 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 2 (เล่มจบ)
P. 33
º�ำàพçÞÃักพันป‚ 2
º �ำàพ çÞÃ ักพ ันป‚ 2
แม้แต่น้อย
ิ
ั
ื
เห็นเพียงบุรุษผู้น้นย้มช่วร้ายออกมาเล็กน้อย สะบัดแขนเส้อกว้าง
ั
แล้วเอ่ยด้วยสีหน้าทีเล่นทีจริง “นั่นเป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้ว”
หลิ่วหนิงเฟยมองเขาสีหน้าประหลาด แววตาแฝงความเคลือบแคลง
ิ
อยู่เล็กน้อย...กับบุรุษเบ้องหน้าผู้น้แล้ว แม้ว่าหล่วหนิงเฟยจะรู้สึกไม่คุ้นเคย
ื
ี
แต่ก็มีความรู้สกคุ้นเคยอย่างยากจะอธิบายได้อยู่ด้วย เขาแน่ใจว่าคนตรงหน้า
ึ
นี้คืองูด�าน้อยตัวนั้นที่อยู่ข้างกายเขามานานหลายปี แต่กลับคาดไม่ถึงว่านิสัย
ของเจ้างูด�าจะเปลี่ยนไปมากมายเสียขนาดนี้
�
ิ
จากคาพูดของงูเหลือมดา ปีน้นท่หล่วหนิงเฟยช่วยชีวิตเอาไว้มิใช่
�
ี
ั
ี
งูธรรมดา แต่เป็นปีศาจตนหน่งท่ใช้ชีวิตมาแล้วหลายพันปี เขาเล่าว่า ด้วย
ึ
ึ
ั
ตอนน้นเขาไม่อาจผ่านด่านเคราะห์ได้ส�าเร็จถึงได้กลายเป็นงูด�าตัวหน่งเท่าน้น
ั
ื
หลายปีมาน้ก็รอคอยโอกาสฟนฟูพลังมาตลอด จากน้นในท่สุดเม่อวานน้โอกาส
ี
ี
ั
ี
ที่เขาเฝารอก็มาถึง ท้ายที่สุดจึงได้สลัดร่างงู
เดิมหลิ่วหนิงเฟยเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งในเรื่องนี้ ใบหน้าจึงเรียบนิ่งก่อน
จะซัดมือใส่เขาทันใด!
“ชิ...” งูเหลือมด�าเลิกค้วข้นอย่างดูแคลน ยกมือข้นอย่างไม่รีบร้อน
ิ
ึ
ึ
ั
ิ
แล้วปดฝ่ามือหล่วหนิงเฟยลง เห็นเพียงเขาไม่หลบไม่หลีก เพียงช่วพริบตา
ก็พลิกมาหยุดฝ่ามือหล่วหนิงเฟยไว้ได้ ควันสีโลหิตลอยละล่องอ้อยอ่งข้นมา
ึ
ิ
ิ
สีหน้าของหล่วหนิงเฟยเปล่ยนขนานใหญ่ ราวกับมิคาดคิดว่างูเหลือมด�าจะ
ี
ิ
เก่งกาจถึงเพียงนี้
ั
ิ
เพียงงูเหลือมด�าออกแรง หล่วหนิงเฟยก็ส่นสะท้านจนถอยหลังไป
30
