Page 37 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 2 (เล่มจบ)
P. 37
º�ำàพçÞÃักพันป‚ 2
º �ำàพ çÞÃ ักพ ันป‚ 2
ี
ลงมือสังหารเขาไม่ได้ในช่วงเวลาส�าคัญ คาดไม่ถึงว่าด้วยเหตุน้จึงปล่อยเสือ
่
�
ื
้
ั
ี
่
่
ี
ื
ี
่
ี
ื
้
๋
ิ
ิ
เขาปา ทาใหเซยสออเสอมเสยชอเสยง ส�านกชงอวนกลายเป็นเปาโจมตของ
ี
ผู้คนและตกต�่านับแต่นั้นมา หลังจากนั้นเรื่องจะพัฒนาไปในทางไหนจ�าต้องดู
ี
ี
เซ่ยสืออีแล้วว่าจะเลือกเช่นไร...หากเขาไม่สามารถปล่อยวางความรู้สึกท่มีต่อ
หล่วหนิงเฟยได้จะร่วงตกสู่มาร แล้วช่วยเขาสร้างหายนะแก่ใต้หล้า แต่หาก
ิ
เซี่ยสืออีรู้ส�านึกไว ตัดขาดรากความรู้สึก จะสามารถน�าส�านักเซียนได้อีกครั้ง
ต่อต้านส�านักมารอยู่หลายร้อยปี สุดท้ายก็สังหารหล่วหนิงเฟยด้วยน้ามือตน...
ิ
�
ู
ี
ี
ี
หลังจากศึกน้จะเป็นช่วงเวลาท่เซ่ยสืออีได้ลอยส่สวรรค์ จิตเทพของท่านหงส์
กลับเข้าสู่ต�าแหน่งเดิม แล้วกลายเป็นหงส์อมตะ
ี
เพียงแต่ยามน้ไม่อาจเดินบนเส้นทางน้ได้อีกต่อไปแล้ว มีเพียงต้อง
ี
เลือกเดินเส้นทางอีกสายเท่านั้นถึงจะท�าให้วิถีสวรรค์โคจรหมุนวนต่อไปได้
ยามด้านหน้าโถงเกิดความโกลาหลขึ้น งูเหลือมด�าที่ขดกายอยู่ในถุง
ข้างเอวของหล่วหนิงเฟยลืมตาข้นมาอย่างเกียจคร้าน ในดวงตางูน้นปกปดได้
ั
ิ
ึ
อย่างแนบเนียน...ในที่สุดก็มาเสียที!
ี
ผู้ท่พุ่งพรวดเข้ามาหาใช่ใครอ่นไม่ เป็นหลิวชิงเฟงผู้เป็นอาจารย์ของ
ื
หลิ่วหนิงเฟยนั่นเอง
เห็นเพียงหลิวชิงเฟงถูกลูกศิษย์สองคนประคองเข้ามา ไม่คิดไม่ฝน
ี
เลยว่าเพียงกาลเวลาส้นๆ แค่น้จะท�าให้เขาแก่ชราได้ถึงเพียงน้ ทันทีท่เขาเห็น
ี
ี
ั
หลิ่วหนิงเฟยในห้องโถงก็ถลึงตาทั้งสองข้างจ้องมองด้วยความเดือดดาล เอ่ย
พลางช้ตัวส่นระริกต่อหน้าสายตาผู้คน “จะ เจ้าคนช่วช้า! จะ เจ้าคนเลวทราม
ี
ั
ั
ต�่าช้า!”
34
