Page 42 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 2 (เล่มจบ)
P. 42
WingYing
WingYing
ร่วงลงสู่พื้นดิน
เหล่าผู้บ�าเพ็ญเพียรฝ่ายธรรมะฮึกเหิมข้นยามท่เซ่ยสืออีรับมือกับ
ี
ึ
ี
หล่วหนิงเฟย ภายใต้การร่วมมือกันของทุกส�านักย่อมสามารถเอาชนะเหล่า
ิ
ผู้บ�าเพ็ญมารได้ด้วยจ�านวนคน
ทันใดน้นสถานการณ์ก็พลิกผันเป็นเลวร้ายลง หล่วหนิงเฟยกระอัก
ิ
ั
ี
โลหิตสีด�าออกมา จ้องมองเซ่ยสืออีด้วยสายตาท่เต็มไปด้วยความเคียดแค้น
ี
ชิงชังจนแทบอยากท�าลายกระดูกสลายขี้เถ้า
“เซี่ยสืออี หากสามารถนักเจ้าก็สังหารข้าให้ตายไปเสียที่นี่ มิเช่นนั้น
จักต้องมีสักวันที่ข้าท�าให้เจ้าตายอย่างไร้ที่ฝง!”
เซี่ยสืออีแค่นเสียงออกมาอย่างเย็นชา “ดื้อดึงไม่ยอมรับผิด”
ขณะที่เซี่ยสืออีหมายจะแกว่งกระบี่เป็นคราสุดท้าย จู่ๆ ก็เกิดเหตุไม่
คาดฝนขึ้น!
แสงสีทองสว่างวาบอยู่เบ้องหน้า เซ่ยสืออีน่งงันในทันใด...ท่ามกลาง
ิ
ี
ื
ื
กลุ่มควันสีขาวลอยละล่องเบ้องหน้า ในท่สุดเงาด�ารางเลือนก็ปรากฏสู่สายตา
ี
ึ
ิ
ื
ั
ี
ไม่รู้ต้งแต่เม่อใดท่บุรุษในชุดคลุมสีด�าปรากฏข้นข้างกายหล่วหนิงเฟย
ี
เขากางปราการสีทองแข็งแกร่งออกมาขวางกระบ่ของเซ่ยสืออีไว้อย่างเหนือคาด
ี
เซี่ยสืออีหรี่ตาลง ราวกับมิเคยตกตะลึงเช่นนี้มาก่อน
ี
่
ื
ั
ุ
จากนนบรุษอาภรณ์ด�าผ้นนก็เดนเข้ามาทางเซยสออี ย่างก้าวของเขา
้
้
ิ
ู
ั
ช่างอ่อนช้อยราวกับเท้ามิได้เหยียบย่างลงบนพื้นดิน สุดท้ายก็ยืนอยู่ห่างจาก
เซี่ยสืออีเพียงไม่กี่ก้าว
ี
เซ่ยสืออีสบสายตากับเขาอย่างเงียบงัน...นับแต่ราตรีน้นพวกเขาก็มิได้
ั
39
