Page 43 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 2 (เล่มจบ)
P. 43
º�ำàพçÞÃักพันป‚ 2
º �ำàพ çÞÃ ักพ ันป‚ 2
พบกันหนึ่งปีเต็ม หนึ่งปีมานี้เซี่ยสืออีสงบจิตสงบใจนั่งสมาธิ เพียงเพื่อรักษา
ี
ี
ั
แผลให้หายโดยเร็วแล้วออกตามหาเจ้าคนช่วช้าผู้น้ ตอนน้ได้มาพานพบกัน
อีกครา จึงยากที่จะควบคุมอารมณ์ความตระหนกที่มีอยู่เต็มหัวใจ
ท่ามกลางดวงตาหลายคู่จับจ้อง เซี่ยสืออีวางกระบี่ในมือลงช้าๆ เขา
ื
สาวเท้าเดินไปด้านหน้าสองก้าว เม่อเผชิญกับดวงตาหยาดเย้มคู่น้นก็พลัน
ั
ิ
หลงใหล พุ่งพรวดเข้าไปกอดคนผู้นี้ไว้ในอ้อมแขนแน่น
นึกถึงเขาท่โอ้อวดตนว่าสุขุมควบคุมตนเองได้ นึกไปว่ายังมีวันเวลา
ี
อีกยาวไกล บัดนี้ถึงรู้ตัวว่าเขาคิดคะนึงหาเขามากมายเพียงนี้...
�
ี
ิ
ี
...ขณะท่ด�าด่งอยู่ในห้วงอารมณ์ล้าลึก เซ่ยสืออีพลันรู้สึกได้ถึงความ
ี
รู้สึกหนาวเหน็บ ทว่าเขาไม่ทันได้ตอบสนองด้วยซ้า ทันใดน้นคมกระบ่แหลมคม
ั
�
ก็เสียดแทงฝงเข้าสู่กลางอก
เสียงอึกทึกดังเซ็งแซ่ไปทั่วทั้งสี่ทิศ
ั
ี
พริบตาท่กระบ่แหลมคมแทงสู่อก จู่ๆ คนใจอ�ามหิตผู้น้นก็ดึงตัวกระบ ่ ี
ี
ั
ิ
ออก โลหิตสาดกระเซ็น หยดหน่งเปรอะบนดวงหน้างามท่อมย้มน้อยๆ น้น
ึ
ี
สวยสดงดงามราวกับดอกเหมยยามแรกวสันต์
เซ่ยสืออีซวนเซถอยหลังไปหลายก้าว กุมแผ่นอกไว้ มองดูคนผู้น้น
ี
ั
ั
ิ
หมุนกายจากไปพร้อมกับก้มตัวร้งหล่วหนิงเฟยท่บาดเจ็บเข้าสู่อ้อมอก สายตา
ี
ที่มองหลิ่วหนิงเฟยเหลือไว้เพียงความรักอันล�้าลึก
ี
เซ่ยสืออีบังเกิดความริษยาจนคลุ้มคล่งในช่วพริบตา เขามิไยดีอาการ
ั
ั
�
บาดเจ็บสาหัสเร่งรุดตามไปด้วยสีหน้าดุดัน ทว่ากลับถูกลมพายุกระหน่าพัด
บีบให้ถอยหลัง
40
