Page 48 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 2 (เล่มจบ)
P. 48

WingYing
                                                               WingYing




                   แต่ท่จริงเจ้าควรคิดแบบน้เช่นกัน ผู้ท่น่งบัลลังก์ครองแผ่นดินจะต้อง
                       ี
                                       ี
                                                ี
                                                  ั
            มาคอยกลัดกลุ้มในการปกปองต�าแหน่ง วันๆ เอาแต่วางแผนน่นวางแผนน  ี ่
                                                               ั
            หากท�าอะไรไม่ดีพอตายไปก็ยังเหลือช่อเสียงเหม็นเน่าฉาวโฉ่ไว้ตลอดกาล แต่
                                          ื
                ี
               ี
                                                          ่
            ผู้ท่มนามีไร่ไม่กผืนได้เก็บเก่ยวพืชพรรณธญญาหาร กนอมนอนหลับกับข้าว
                         ่
                                                       ิ
                         ี
                                  ี
                                             ั
                                                          ิ
                                               ี
            สามม้อ มีลูกมีหลานทุกอย่างพร้อมสรรพ งูท่วันๆ เอาแต่อ้าปากกินไก่ แน่นอน
                 ื
                                                                    ี
            ว่าต้องถูกเล้ยงอยู่ในกรง เพียงลืมตาก็ได้กิน พอกินอ่มก็นอนหลับ เล้ยงจน
                      ี
                                                       ิ
                         ี
            ตัวอ้วนพี แต่งูท่ได้กินแค่บวยกลับมองเห็นท่วท้งผืนฟาและผืนดิน ยังมีเซียน
                                               ั
                                                  ั
                                         ั
                                             ึ
                                 ื
            ใหญ่ๆ ท่ฝกบ�าเพ็ญมาหม่นปีเหล่าน้น คร่งวันแรกน่งสมาธิ อีกคร่งวันท่เหลือ
                                                     ั
                                                                    ี
                                                                ึ
                    ี
                         ี
                     ั
            ก็ต้องมาน่งอยู่ท่โตะเพ่อคอยผู้คนมาสักการะ ยังไม่สู้เทพเล็กๆ เซียนน้อยๆ
                              ื
            พวกน้นท่ดูแลเพียงผืนดินไม่ก่ผืน ถึงเวลากินก็กิน ถึงเวลานอนก็นอน เรียก
                                    ี
                    ี
                 ั
            ว่าวันๆ ของเทพเซียนก็ผ่านไปเช่นนี้แหละ
                   แต่ข้าเข้าใจ ไม่ว่าคนก็ดี งูก็ดี หรือเซียนก็ช่าง อย่างไรก็มีหน่งแสวงหา
                                                                 ึ
                                           ั
               ึ
                         ั
                           ั
            หน่งปรารถนาท้งน้น มีใครบ้างเล่าท่ท้งชีวิตมิเคยเหลวไหล หรือมีใครบ้างท ี ่
                                         ี
            ไม่คิดเร่องไร้สาระมาตลอดท้งชีวิต ข้าเองก็คิดจะใช้ชีวิตให้มีความสุขตลอด
                   ื
                                   ั
                                               ี
             ั
                                                                       ี
            ช่วชีวิตน้ แต่ไม่ว่าใครก็ตามล้วนมีช่วงเวลาท่ไม่อาจท�าตามใจได้ เหตุในวันน้ก ็
                   ี
                             ื
            คือผลในวันหน้า ผู้อ่นท�าร้ายเจ้าน่นคือกรรมท่เขาก่อข้น หากเจ้าเก็บความ
                                        ั
                                                  ี
                                                        ึ
            เคียดแค้นชิงชังมาแก้แค้น นั่นเท่ากับว่าเจ้าสร้างกรรมเพิ่มให้แก่ตนเอง หาก
            ปล่อยวางได้ก็จะเป็นการสะสมกรรมดี
                                       ี
                   ช่างเถิดๆ ข้าขอพูดเท่าน้ ไว้ปราณมารของเจ้าถูกขจัดหมดแล้วก็จะ
            ออกไปจากที่นี่ได้ แต่พอถึงเวลานั้นข้าอาจจะ...”
                                                                       ึ
                   งูเหลือมด�ามิได้พูดอันใดต่ออีก เขาแย้มย้มเล็กน้อย ตบขาปุๆ ลุกข้น
                                                   ิ
                                                                      45
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53