Page 45 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 2 (เล่มจบ)
P. 45
º�ำàพçÞÃักพันป‚ 2
º �ำàพ çÞÃ ักพ ันป‚ 2
เดือดดาลอันไม่พึงประสงค์ออกมา
“ปล่อยข้าออกไป! ปล่อยข้าออกไป...!!”
ตามมาด้วยเสียง ‘เคร้ง เคร้ง’ ของโซ่ที่กระทบกัน
ี
ปีศาจน้อยท่เข้าไปส่งอาหารเดินโซซัดโซเซออกมา ดวงหน้ากระจิริด
ซีดเผือด เพียงเห็นงูเหลือมด�าก็เบะปากออกมาอย่างตัดพ้อ
“เจ้าภูเขา ท่านพาเจ้าคนชั่วนั่นกลับมาด้วยท�าไม วันๆ เอาแต่เอะอะ
โวยวายราวกับคนสติฟนเฟอน ท้งยังเจ้าอารมณ์เสียขนาดน้ พวกเราแทบจะ
ั
ี
ปรนนิบัติไม่ไหวแล้ว...” ปีศาจน้อยมุ่ยปากเล็กๆ พลางแบฝ่ามือแดงเถือก แล้ว
ตะโกนลั่นว่า “ท่านดูสิ!”
“เอะ นี่เป็นอะไรไปนะ? ให้ข้าเป่าฟู่ๆ ให้มา...”
�
“น้าแกงลวกเอานะสิ เฮอะ! เอาเป็นว่าข้าจะไม่สนใจแล้วกัน เจ้าภูเขา
ท่านไม่ได้กลับมานานแล้ว ไม่ง่ายเลยกว่าท่านจะกลับมา แต่ดันพาไท้ส่วยเอ๊ย
ี
5
ผู้น้กลับมาด้วย เป็นอย่างท่พวกพ่สาวพ่ชายว่าไว้ไม่ผิด เจ้าภูเขา ท่านไม่รัก
ี
ี
ี
ี
และเอ็นดูพวกเราแล้วจริงๆ...”
งูเหลือมด�ารีบเอ่ยง้องอนเสียงอ่อนเสียงหวานอีกหลายประโยค กอด
ึ
�
็
คนงามไว้แล้วจุมพิตสองสามทถงจะหลอกล่อปีศาจน้อยได้สาเรจ ปีศาจน้อย
ี
ั
ตนน้นก็รู้ประสาว่าต้องหยุดตามความเหมาะสม พอเห็นงูเหลือมด�าเอ่ยชมตน
ราวกับสมบัติล�้าค่าแล้วก็บิดเอวคอดจากไป
5 ไท้ส่วยเอ๊ย เป็นเทพเจ้าผู้คุ้มครองดวงชะตา ท�าหน้าท่ควบคุมดูแลความดีความช่วประจ�าปีของมวล
ี
ั
ี
มนุษย์
42
