Page 46 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 2 (เล่มจบ)
P. 46

WingYing
                                                               WingYing




                   “ได้ยินหรือไม่! เจ้าปีศาจ! ปล่อยข้าออกไป!!”

                   “ปงๆๆๆๆๆ...”
                   งูเหลือมด�าถูหางตาอย่างไร้เร่ยวแรง หลอกล่อเจ้าตัวเล็กแล้วยังเหลือ
                                          ี
            เจ้าตัวโตด้านในอีกหนึ่ง ท�าไมข้าถึงยิ่งหลอกก็ยิ่งไม่เข้าท่ากันนะ...

                     ื
                                                             ึ
                   เบ้องหลังแนวก�าแพงหินเป็นคุกหินกว้างโล่งแห่งหน่ง บุรุษผมเผ้า
            กระเซอะกระเซิงหน้าตาสกปรกมอมแมมผู้หน่งถูกล่ามอยู่ตรงกลาง แขนขา
                                                 ึ
                ี
                                                             ั
              ั
            ท้งส่ของเขาถูกตรึงเอาไว้ด้วยโซ่ตรวน สายโซ่ทอแสงแวววาว ส้นยาวตามการ
                             ู
                              ั
                              ้
                          ุ
                           ุ
                             ้
                                  ึ
            เคลอนไหวของบรษผนน ถงจะไมอาจรงการเคลอนไหวของเขาได แตกทาให    ้
                                           ้
                                           ั
                                                  ื
                                       ่
                                                  ่
                                                                   ่
                                                                    ็
                                                                     �
               ่
               ื
                                                               ้
                                               ิ
                                             ั
            ไม่อาจกระท�าได้ตามใจปรารถนา บุรุษผู้น้นด้นรนเอาเป็นเอาตายไม่หยุด เห็น
            เพียงดวงตาของเขาเป็นสีแดงโลหิต เส้นเลือดปูดโปนไปท่วใบหน้า ไหนเลย
                                                          ั
            จะเห็นถึงความอ่อนโยนและความงดงามดังเช่นเก่าก่อนอีก
                   “เด็กดี ออมแรงไว้บ้างเถิด เจ้าดิ้นรนเช่นไรก็ไร้ประโยชน์”
                                     ึ
                   หล่วหนิงเฟยเงยหน้าข้นในทันใด เพียงเห็นงูเหลือมด�าท่ลากชุดคลุม
                                                               ี
                      ิ
            สีด�าเดินเข้ามา ในตาพลันฉายแววเดือดดาล ทว่าปราณมารกลับถูกผนึกไว้จึง
                                                        ู้
                                                           ึ
                                                           ่
                                                                ั
                                                      ึ
                                 ื
                                 ้
                            ุ่
            ทาได้เพียงก�าหมัดพงไปเบองหน้าราวกับคนปญญาทบผหนงเท่าน้น ยังไม่ทัน
              �
            ที่เขาจะเข้าถึงแขนเสื้อของงูเหลือมด�าก็ถูกฝนรั้งกลับไปอย่างแรง
                   งูเหลือมด�ามองเขาถูกกระชากลงกับพ้นแล้วตะเกียกตะกายยืนข้นอีก
                                                 ื
                                                                     ึ
                                                            ี
            ครา ถลึงตาจ้องมองตนอย่างโกรธเคืองราวกับสัตว์ตัวน้อยท่ถูกรังแกตัวหน่ง
                                                                        ึ
            ดวงหน้าเปอนฝุ่นเต็มไปด้วยความเคียดแค้นชิงชัง
                                           ื
                                  ั
                                                   ิ
                   เขาเดินมาทรุดตัวน่งยองๆ เบ้องหน้าหล่วหนิงเฟยแล้วหันหน้ามอง
                                         ึ
                                 ี
                              ิ
                                                          ี
                 ิ
            เขา ย้มแปนพลางใช้น้วเก่ยวโซ่น้นข้นเล็กน้อย “โซ่ตรวนน่พระแม่แห่งสวรรค์
                                      ั
                                                                      43
   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51