Page 25 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 2 (เล่มจบ)
P. 25
º�ำàพçÞÃักพันป‚ 2
º �ำàพ çÞÃ ักพ ันป‚ 2
ี
อยู่กับเขามาจนถึงทุกวันน้ ล่วงรู้ความลับทุกอย่างของเขา ทว่ากลับไม่เคย
ดูแคลนเขา มีเพียงแค่มันที่เขาไม่คิดอยากท�าร้าย...
ิ
หล่วหนิงเฟยรอคอยจนถึงกลางดึก ดวงหน้าแทบจะบิดเบ้ยวไปหมด
ี
ั
ี
แล้ว สายตาจับจ้องท้องฟาท่ใกล้จะสว่าง สัตว์ภูตเหล่าน้นกลับมามือเปล่า
หล่วหนิงเฟยโกรธาเหลือแสน เขาหยัดกายลุกข้น ขณะท่จะสังหารสัตว์ภูตท ี ่
ิ
ึ
ี
ั
ร้องขออภัยอยู่บนพ้นให้ตายคามือน้น จู่ๆ เสียงว่า “ช้าก่อน” ก็ดังลอดเข้ามา...
ื
หลิ่วหนิงเฟยหันกลับไปด้วยความประหลาดใจ เขาไม่ทันรู้ตัวเลยว่า
มีคนผู้หนึ่งยืนอยู่ด้านหลัง
ุ
�
ุ
ิ
้
ิ
ื
ู
ั
้
็
ี
เหนเพยงบรษอาภรณ์ดาผ้นนยนองขอบหน้าต่าง ดวงตาหยาดเยม
้
่
์
้
โคงขึ้นบนดวงหนาพริ้งพรายมีเสนห เขาแยมยิ้มกวางพลางมองหลิ่วหนิงเฟย
้
้
ราวกับมีความงดงามและเกียจคร้านตามธรรมชาติแฝงอยู่ในเนื้อแท้
หลิ่วหนิงเฟยไหนเลยจะจ�าดวงตาคู่นั้นไม่ได้ เขาสาวเท้าไปเบื้องหน้า
สองสามก้าวอย่างเลื่อนลอย เอื้อมมือออกไปหมายจะสัมผัสใบหน้านั้น
ี
ั
ไหนเลยจะคาดคิดว่าบุรุษผู้น้นหลบเล่ยงได้อย่างปราดเปรียว ท�าให้
หลิ่วหนิงเฟยคว้าไว้ได้เพียงอากาศ
จากนั้นเขาก็คารวะหลิ่วหนิงเฟย “เจ้าด�าอยู่นี่แล้ว คารวะนายท่าน”
ี
ิ
ี
ื
ี
เร่องท่เล่าไปก่อนน้จบลงตรงท่งูเหลือมด�าช่ออูกลับไปหาหล่วหนิงเฟย
ื
นั่นแหละ
ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าแท้จริงแล้วครานี้งูเหลือมด�ามีความคิดเช่นไร
ให้พวกเราได้ร�าลึกถึงสามชาติสามภพของหงส์เทพกันสักหน่อย ลอง
22
