Page 20 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 2 (เล่มจบ)
P. 20
WingYing
WingYing
ถูกฝ่ามือเย็นเยียบแตะต้องเข้า เซ่ยสืออีจึงไม่อาจทานทนได้อีกต่อไป
ี
ี
ั
พลังภายในท่บ�าเพ็ญตบะมาท้งหมดกลายเป็นเม็ดทรายกระจัดพลัดพราย
ึ
�
ี
ไร้ประโยชน์ งูเหลือมด�ามองดูความโอฬารท่แดงก่าข้นมาทีละน้อยๆ มือเพียง
ข้างเดียวแทบจะกอบกุมไม่ได้จนจ�าต้องใช้ท้งสองมือ การกอบกุมน้ก็ต้องม ี
ั
ี
ุ
�
ิ
ุ
ความพิถีพถัน งูเหลือมดาฝกฝนสงน้มาหลายพันปี เป็นบรษด้วยกันไยจะไม่ร ู ้
ิ
่
ี
ว่าต้องท�าเช่นไรถึงท�าให้เซี่ยสืออีสบายตัวได้ ท�าเช่นนี้ไปได้สิบกว่าครั้ง ต่อให้
ี
เซ่ยสืออีบ�าเพ็ญตบะจนไร้เทียมทาน แต่ก็ยังต้องตบะแตกกลับสู่ทางโลกอย่าง
ว่าง่ายภายในมือเขาใช่หรือไม่?
ี
แม้แต่การส�าเร็จความใคร่ด้วยตัวเองเซ่ยสืออีก็ยังไม่เคยท�า การหล่ง ั
ื
ั
ั
�
ิ
น้าพิสุทธ์ออกมาคร้งแรกน้นเสร็จสมด้วยเง้อมมือคู่น้น ยามร่างกายปลดปล่อย
ั
เขาตระกองกอดงูเหลือมด�าไว้แน่น กัดลงไปบนล�าคอของเขา งูเหลือมด�าเอง
ี
ั
่
ก็ส่นสะท้านเล็กน้อยพลางส่งเสียง “อา” ออกมาเบาๆ สงท่หลงไหลออกมา
ั
่
ิ
ั
เช่นเดียวกับเซ่ยสืออีน้นคายสารพลังด้งเดิมออกมา พลังปราณของสายเลือด
ั
ี
ั
มังกรเทพเป็นของบ�ารุงช้นเลิศ แต่ร่างเดิมของงูเหลือมด�าเป็นงู สันดานโดย
ิ
ื
ื
�
ั
ธรรมชาติของงูน้นใฝ่ราคะ น้าเช้อย่อมมีฤทธ์ปลุกก�าหนัด เม่อเห็นว่าคนผู้น ี ้
ี
ใบหน้าแดงก่า ร่างกายเปล่าเปลือย เอนกายพิงกับตนอย่างอ่อนแรง เซ่ยสืออ ี
�
�
ี
ก็มองด้วยสายตาล้าลึก ก่อนจะกดปีศาจช่วร้ายตนน้ใต้ร่างแล้วตะบมจูบอย่าง
ั
ดุดัน
งูเหลือมด�ารู้สึกจักจ้ไปท้งตัว ถูกเขาท�าให้ท้งหัวเราะท้งเหน่อยหอบ
ั
ั
ื
ั
ี
เซ่ยสืออีฉลาดและเรียนรู้เร็วย่งนัก น้วมือเรียวยาวท้งสิบปดป่ายตามอ�าเภอใจ
ั
ิ
ิ
ี
ี
ี
ื
ั
วิธีการท่ใช้ล้วนเป็นลูกไม้ท่งูเหลือมด�าท�ากับเขาเม่อครู่น้ท้งส้น งูด�าผู้หมกมุ่น
ิ
ี
17
