Page 15 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 2 (เล่มจบ)
P. 15
º�ำàพçÞÃักพันป‚ 2
º �ำàพ çÞÃ ักพ ันป‚ 2
ไม่ได้...ฉะนั้นถ้าให้พูด อะแฮ่ม ทุกคนน่าจะเข้าใจแล้วสินะ ไม่ต้องพูดออกมา
ี
ั
ตรงน้หรอก คนเขามีความรักเป็นคร้งแรก จะให้เขาสงวนท่าทีสักนิดสักหน่อย
ไม่ได้เชียวหรือ?
ี
งูเหลือมด�าล้มลงสู่อ้อมแขนของเซ่ยสืออี ชนกันจนสองตาพร่ามัว
ี
เม่อเงยหน้าก็ปะทะเข้ากับดวงหน้าอันงดงามของเซ่ยสืออีท่แทบจะถอดแบบ
ื
ี
มาจากหลวนชิง เขาเอ่ยถามด้วยเสียงสั่นพร่าว่า “จะ เจ้าจะท�าอันใด...”
ดูสิ ท�าท่าอย่างกับสตรีทึนทึกผู้บริสุทธิ์อย่างไรอย่างนั้น
ี
ึ
ี
เซ่ยสืออีกลับเอ่ยข้นอย่างตรงไปตรงมา “ท�าเร่องท่เจ้าท�ากับข้าในฝน
ื
อย่างไรเล่า”
ี
ในฝน? งูเหลือมด�าตกตะลึงในบัดดล เขานึกไม่ถึงเลยว่าท่เซ่ยสืออ ี
ี
เข้าฌานไปน้นไม่ได้อยู่บ�าเพ็ญตบะดีๆ กลับเป็นหมกมุ่นคิดเร่องวิตถารกับตน?
ื
ั
ช่างเป็นเดรัจฉานจริงๆ เลยเชียว...แต่ดูท่าค�าพูดนี้ของเขาจะกลับกันเสียแล้ว
ี
ุ
็
ั
ุ
ู
�
้
ั
้
์
่
่
ี
ี
่
ในความฝนของเซยสออ เปนบรษมกมากในอาภรณสดาผนนตางหากทคอย
ื
ี
ึ
ิ
หยอกเย้าตนมาตลอด นึกถึงว่าเขาเป็นบุรุษหนุ่มแน่นจิตใจบริสุทธ์ผู้หน่ง ถูก
ี
ั
ั
ี
ิ
ใครท่ไหนไม่รู้โผล่มากะล้มกะเหล่ยท้งกอดจูบท้งลูบคล�า ท�าเสียจนช่วงเวลา
หน่งปีท่เซ่ยสืออีเข้าฌานบ�าเพ็ญตบะต้องกลายเป็นโลกความฝนวาบหวาม
ี
ึ
ี
กลิ่นจรูงแจ่มชัดไปแทน
ี
ี
ี
ื
เร่องน้ไม่อาจจะกล่าวโทษเซ่ยสืออีได้ ผู้บ�าเพ็ญเซียนท่มีคุณสมบัต ิ
สูงล้าเฉกเช่นเซ่ยสืออี การละเมอท่องเท่ยวไปในทะเลความคิดล้วนแฝงไปด้วย
ี
�
ี
ั
ิ
ื
ี
ึ
ความหมายท้งส้น โดยมากมักเป็นการล่วงรู้เร่องท่อาจเกิดข้นในวันหน้า หรือ
จะบอกว่าเป็นเรื่องที่ตนเอง ไม่ก็อีกฝ่ายต่างเฝาปรารถนาให้เกิดขึ้นก็ได้...
12
