Page 11 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 2 (เล่มจบ)
P. 11
º�ำàพçÞÃักพันป‚ 2
º �ำàพ çÞÃ ักพ ันป‚ 2
ี
ิ
ิ
ื
ึ
บุรุษใต้ร่างก�าลังจะด้นรน การเคล่อนไหวก็เปล่ยนเป็นดุดันย่งข้น กุมไหล่ท่บิด
ี
ื
้
ั
ั
ื
่
ั
ี
ื
่
ี
ั
ขดขนไปมาน้นไว้ไม่ให้เขาขยบเขยอน เมอศรษะน้นหมายจะหลบเลยง เขา
ก็ตามติดริมฝีปากไม่ห่าง คร้นแล้วก็ประกบแนบแน่นจนเป็นเน้อเดียวกันอีก
ั
ื
ครา
ึ
ี
เล่นแมวจับหนูแบบน้กันอยู่ครู่หน่ง ในท่สุดงูเหลือมด�าก็ได้ยลร่างกาย
ี
แสนล�้าค่าดั่งทองและหยกของเซี่ยสืออี!
ิ
ี
ี
ั
เดิมเซ่ยสืออีเป็นคนท่ฟาดินรับรู้ว่ามีมโนธรรมย่ง เช่นน้นก็เปล่ยนจาก
ี
ผู้ถูกกระท�าเป็นผู้กระท�าเสียเลย งูเหลือมด�าถอยร่นออกมาเล็กน้อยอย่าง
ิ
เงียบเชียบ ฉวยจังหวะก่อนท่เซ่ยสืออีจะตามมาทาบทับทัน แลบล้นออกมา
ี
ี
ึ
เลียท่ริมฝีปากของเขา เซ่ยสืออีถึงกับน่งอ้งไปจริงๆ ดวงตาท้งสองเบิกกว้าง
ิ
ั
ี
ี
ื
ราวกับว่ามิเคยรู้มาก่อนว่านอกจากล้นจะใช้ล้มรสอาหารแล้วยังน�ามาท�าเร่อง
ิ
ิ
แบบนี้ได้อีกด้วย
ี
งูเหลือมด�าโน้มตัวไปข้างหน้า สอดล้นเข้าไปในริมฝีปากของเซ่ยสืออ ี
ิ
ื
ี
ิ
ี
กระหวัดเก่ยวล้นท่แข็งท่อด่งท่อนไม้เหมือนกับเจ้าของ ก่อนจะค่อยๆ ปลุกปน
ั
้
่
่
้
่
้
ยั่วเย้ามันทีละนิดๆ บอกมันวาตองท�าอยางไรถึงจะท�าใหทั้งคูรูสึกถึงความสุข
สบาย
เซ่ยสืออีไม่รู้จริงๆ ว่าการจุมพิตน้นจะต้องพิถีพิถันถึงเพียงน้ นึกถึง
ี
ั
ี
ี
ความรู้เก่ยวกับ ‘เสน่หา’ อันน้อยนิดของเขาแล้ว ยังต้องเรียนรู้จากกายบุรุษ
อาภรณ์ด�าท่ว่งเข้ามาอยู่ในทะเลความคิดของเขายามท่จิตส�านึกโลดแล่น
ี
ิ
ี
ั
ออกไปไกล แต่เดิมเขาคิดว่าแค่ริมฝีปากท้งสองประกบกันก็เพียงพอให้รู้สึก
ถึงความสุขแล้ว คิดไม่ถึงว่าที่แท้เรื่องแบบนี้ต้องท�าเช่นนี้เอง...
8
