Page 19 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 2 (เล่มจบ)
P. 19

º�ำàพçÞÃักพันป‚ 2
           º �ำàพ çÞÃ ักพ ันป‚ 2




                 เซ่ยสืออีมองเขาด้วยใบหน้างงงวย งูเหลือมด�าคิดในใจว่าเจ้าเด็กน ี ่
                   ี
           คงจะบ�าเพ็ญตบะจนสมองทึ่มทื่อไปเสียแล้วกระมัง ช่างท�าให้คนหัวเราะไม่ได้
           ร้องไห้ไม่ออกจริงๆ

                 ยามน้ในท่สุดงูเหลือมด�าก็รู้สึกล�าพองใจท่อ�านาจกลับมาอยู่ในมือ
                                                    ี
                          ี
                      ี
           ตนเองเสียที เขาพลิกกายข้นมาอยู่ด้านบนแล้วมองลงไปท่เซ่ยสืออี หัวเราะ
                                ึ
                                                           ี
                                                         ี
           คิกคักจนดวงตาหยาดเยิ้มโค้งขึ้น เอ่ยถามว่า “เซี่ยหลาง หรือว่าจะให้ข้าสอน
           เจ้าดี...”
                 เซ่ยสืออีท้งรักท้งชังท่าทางแบบน้นเสียจริงๆ แต่กลับพยักหน้าเบาๆ
                   ี
                                           ั
                              ั
                         ั
           ด้วยไม่อาจทนรับการมอมเมานั้นได้
                 งูเหลือมด�าได้โอกาสมาแล้วก็เหมือนกับแมวขโมยเน้อมาได้ เขาหยัด
                                                          ื
           กายขึ้นเล็กน้อยแล้วค่อยๆ ถอดชุดคลุมของเซี่ยสืออี ขณะเดียวกันก็เอ่ยปาก

                   ่
                       ็
                                                              ้
           สอนสั่งอยางเปนขั้นเป็นตอน “เรื่องรักใครผูกพันกันเชนนี้จ�าเป็นตองพิถีพิถัน
                                           ่
                                                     ่
                              ี
           ค่อยเป็นค่อยไป อย่างท่เจ้าท�าเม่อครู่น้...เอ่อ ก็ไม่ใช่ว่าไม่ดี เพียงแต่ออกจะ
                                          ี
                                     ื
           สิ้นเปลืองเสื้อผ้าไปหน่อย...”
                                          ี
                                  ี
                               ั
                   �
                                                              ี
                          ื
                 น้าเสียงเฉ่อยชาน้นเด๋ยวใกล้เด๋ยวไกลก้องอยู่ข้างหูตน เซ่ยสืออีรู้สึก
                                                                      ิ
                ี
           ได้ว่ามกระแสร้อนผะผ่าวพล่งพล่านเอ่อล้นออกมาจากท้องน้อย เขามีความคด
                                ุ
           บ้าบ่นกู่ร้องอยู่ในหัวตลอดเวลา ทว่ากลับไม่รู้เลยว่ามันคืออะไรกันแน่ ท�าได้
              ิ
                                             ี
           เพียงข่มอารมณ์แล้วปล่อยให้งูเหลือมด�าท่อยู่บนกายเขากอดจูบลูบคล�าไป
            ื
                         ึ
           เร่อย จุดเปลวไฟข้นมาอย่างช้าๆ กระท่งก�าจัดปราการด่านสุดท้ายไปได้ มือ
                                          ั
                ึ
           ข้างหน่งก็สัมผัสความโอฬารอย่างลังเล จากน้นตอนท่เซ่ยสืออีหายใจหอบ
                                                ั
                                                      ี
                                                        ี
           หนักหน่วงค่อยเคล้นคลึงความปรารถนาที่เตรียมจะก่อการร้าย
           16
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24