Page 50 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 1
P. 50
º�ำàพçÞÃักพันป‚ 1
º �ำàพ çÞÃ ักพ ันป‚ 1
เพคะ หากทรงตบอีกจะต้องถูกตบจนสิ้นชีพไปทั้งอย่างนี้แน่นอนเพคะ!”
ั
ึ
งูเหลือมด�าจึงย้งมือไว้แล้วรีบร้อนประคองนกกระจอกขาวข้นมา น่ง
ั
ื
ั
ขัดสมาธิบนพ้น มือท้งสองข้างวางบนแผ่นหลังของนกกระจอกขาวเพ่อถ่าย
ื
ลมปราณ
ั
ตอนน้นเองงูเหลือมด�าถึงได้รู้ตัว ร่างกายของนกกระจอกขาวอ่อนแอ
ั
ี
ั
ถึงข้นไม่รู้สึกตัว พอลองตรองดูดีๆ อีกทีก็ใช่ว่าจักไร้เหตุผล ปีน้นท่นกกระจอก
ั
ี
ึ
ขาวสร้างกระบ่ข้นต้องจ่ายค่าตอบแทนไปไม่น้อย ไม่นานนักก็ต้องประสบท้ง
ี
้
ี
ึ
เร่องทุกข์เร่องสุขจงไม่มเวลาดูแลรักษาพนฐานร่างกายให้ดๆ มาวนน้ยงถูก
ั
ั
ื
ี
ื
ื
งูเหลือมด�ากระตุ้นให้หัวใจทุกข์ทรมานจนเกือบถึงแก่ชีวิต
งูเหลือมด�าใช้พลังปราณไปมากมายถึงช่วยชีวิตน้อยๆ ของนกกระจอก
ั
ื
ขาวกลับมาได้ เขาลงจากเตียง เดินซวนเซออกไปด้านนอกแล้วน่งลงรินชาด่ม
�
ิ
สองสามอึก ได้ยินเสียงร่าไห้จ๊บๆ ของนกกระจอกลอยมาจากนอกต�าหนัก
งูเหลือมด�าฟุบตัวลงบนโต๊ะอย่างไร้เรี่ยวแรง...
แม้นจะรักษาชีวิตนกกระจอกขาวไว้ได้ แต่จ�าต้องใช้เวลาในการพักฟน
สักระยะ
ในท่สุดคราวน้งูเหลือมดาก็ซอตรงเสยที มาคอยเฝ้านกกระจอกขาว
ี
ี
ี
�
ื
่
ื
ั
อยู่ข้างเตียงหลายวัน เม่อแน่ใจว่าเขาไม่เจ็บไข้แล้วจึงก�าชับกับสาวใช้เหล่าน้น
ว่าให้คอยดูแลให้ดี
เม่อนกกระจอกขาวฟนข้นเห็นงูเหลือมด�า ดวงตาก็เปล่งประกายระยิบ
ื
ึ
ระยับ ยกมือข้นอย่างไม่อาจห้ามใจตนเองได้ หมายจะร้งแขนเส้อของงูเหลือม
ื
ั
ึ
ด�าไว้
48
