Page 48 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 1
P. 48
º�ำàพçÞÃักพันป‚ 1
º �ำàพ çÞÃ ักพ ันป‚ 1
เถิดเจ้าค่ะ อย่าท�าให้ร่างกายตัวเองต้องย�่าแย่ไปด้วยเลยนะเจ้าคะ...”
ื
นกกระจอกขาวไม่ขยับเขย้อน เหม่อมองออกไปไกลราวกับหุ่นไม้
อย่างไรอย่างนั้น
ี
หลายวันก่อนน้หัวใจท่ห่อหุ้มด้วยความอบอุ่นดวงน้นเยียบเย็นลงมา
ี
ั
ครึ่งหนึ่งแล้ว และไม่รู้ว่าผู้ใดเป็นคนชี้แนะ บรรดาคนงามในต�าหนักหลังถึงได้
ึ
มาหาถงหน้าประตูไม่เว้นวัน โอ้อวดกันว่าเจ้าภูเขาโปรดปรานพวกเขาเช่นไร
ึ
ท่าทางราวกับคางคกข้นวอ ทว่าเหล่าน้ไม่อาจท�าให้นกกระจอกขาวเจ็บปวดได้
ี
ผู้ที่ท�าให้เขาเจ็บปวดรวดร้าวได้อย่างแท้จริงคือคนผู้นั้น...
นกกระจอกขาวทอดถอนใจออกมาแผ่วเบา น้าตารินไหลลงมาจาก
�
หางตา
เขาไม่เข้าใจคนผู้นั้นเลย ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
ในเมื่อไม่เข้าใจ...ไม่สู้ไปถามเขาต่อหน้าไปเลยดีกว่า!
ี
ี
ิ
ในท่สุดนกกระจอกขาวก็หอบห้วความต้งใจอันเด็ดเด่ยวมุ่งหน้าไปขอ
ั
พบเจ้าภูเขา
คิดไม่ถึงเลยว่าครั้งนี้นกกระจอกขาวจะไม่ได้รับความล�าบากแต่อย่าง
ใด ปีศาจรับใช้น�าเขาเข้าไปด้านในต�าหนักบรรทมของงูเหลือมด�า เพียงแต่พอ
นกกระจอกขาวก้าวเข้าไปกลับต้องเห็นภาพที่ท�าให้หัวใจเขาแหลกสลายกว่า
อื่นใด
ยามน้งูเหลือมด�าก�าลังโอบกอดคนงามท่เพ่งรับเข้ามาอยู่ในอ้อมแขน
ี
ิ
ี
คนงามผู้น้นรูปโฉมน่ารักเย้ายวน แนบชิดอยู่บนกายงูเหลือมด�าด้วยร่างกาย
ั
เปลือยเปล่า พวงแก้มท้งสองข้างแดงปล่ง ก�าลังหอบหายใจน้อยๆ เกรงว่า
ั
ั
46
