Page 44 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 1
P. 44
º�ำàพçÞÃักพันป‚ 1
º �ำàพ çÞÃ ักพ ันป‚ 1
ี
ด�าท่เห็นคนงามมาจนชินแล้วก็ยังถูกความงดงามของนกกระจอกขาวท�าให้
ตาพร่าเช่นกัน กล่าวได้เพียงว่านกกระจอกขาวช่างงามล่มบ้านล่มเมืองจริงๆ
ไม่ว่าจะยลสักกี่ครั้ง หัวใจก็หวั่นไหวอยู่ชั่วครู่ทุกครั้งไป
“องค์ชาย”
�
ี
ค่าคืนน้นกกระจอกขาวแต่งกายมาโดยใช้ความคิดไปไม่น้อย ปกติเขา
มักใส่อาภรณ์เรียบง่ายท่สุภาพและงดงาม อย่างมากก็แค่ปักปนหยกบนศีรษะ
ี
เพียงอันเดียว ทวาดูเหมือนวันนี้จะมีลวดลายเพิ่มขึ้นกวาวันปกติ งูเหลือมด�า
่
่
ี
ั
อาจจะไม่รู้ นับแต่เขาส่งคนให้ส่งเทียบเชิญนกกระจอกขาวมาชมจันทร์ท่ศาลา
ในใจของนกกระจอกขาวก็ไม่อาจสงบลงได้อีกเลย
งูเหลือมด�าเห็นของหวานประณีตและสุราช้นเลิศวางอยู่บนโต๊ะ ก็ลอบ
ั
ดีใจอยู่ในใจว่า ‘ไม่มีฉิน ดียิ่งนัก!’
ื
ื
ในเม่ออ้างว่ามาชมจันทร์ งูเหลือมด�าก็ไม่อาจพุ่งเข้าเร่องหลักตรงๆ
ได้ จึงต่อกลอนกับนกกระจอกขาวใต้แสงจันทร์ แม้พูดได้ว่าเป็นพวกไม่เป็นโล้
เป็นพายมาแต่กาลก่อนจนบัดน้...ก็อย่าได้เห็นว่างูเหลือมด�าส�าเริงส�าราญไม่
ี
ี
ท�าการงานไปวันๆ ถึงอย่างไรก็เป็นงูโบราณท่ใช้ชีวิตมาแล้วหลายพันปีตนหน่ง
ึ
หากอยากจะหยาบคายย่อมหยาบคาย หากต้องสง่างามก็จะสง่างาม
ึ
ี
มองดูบรรยากาศค่อยๆ เข้าสู่ทิศทางท่ดีข้น งูเหลือมด�าคิดว่าน่าจะ
ื
ได้เวลาแล้ว ยามอยากจะพูดคุยกับนกกระจอกขาวเร่องชีวิตวิหค นกกระจอก
ั
ขาวกลับจ้องมองเขาน่ง...นัยน์ตาคู่น้นแฝงความรู้สึกชิดเช้อบางอย่างไว้ มันท้ง
ื
ิ
ั
แรงกล้าและเปดเผยเหลือเกิน ชั่วเวลานั้นงูเหลือมด�าถึงกับชะงักงันไป
ึ
นกกระจอกขาวหลุบตาลง ดูเขินอายอย่เล็กน้อย “มกลอนบทหน่งท ่ ี
ี
ู
42
