Page 45 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 1
P. 45
WingYing
WingYing
อยากร่วมดื่มด�่าไปกับองค์ชาย หวังว่าองค์ชายจะไม่ทรงรังเกียจ”
ึ
บอกว่าเป็นกลอนบทหน่ง แต่นกกระจอกขาวกลับผินหน้ามองจันทร์
ี
แล้วร่ายออกมา...น่เป็นนิสัยของเผ่านกกระจอก บุรุษในเผ่าหากต้องตาผู้ใด
หมายจะเคียงคู่เป็นสามีภรรยากับคนผู้น้นตลอดไปแล้วจักเผยล�าคอร่ายกลอน
ั
ได้เพียงสดับเสียงอ้อยอิ่ง “หงส์เอย หงส์เจ้าเอย โผบินกลับบ้านเกิด
ี
ึ
เท่ยวท่องเสาะหาคู่ทุกแห่งหน ยามมิเจอจ่งมิรู้จักไปหนใด ไฉนจักเข้าใจ
ความรู้สึกยามกลับถึงเคหา...”
กลอน ‘หงส์หาคู่’ ถูกนกกระจอกขาวร่ายซ�้าไปซ�้ามาครั้งแล้วครั้งเล่า
ั
ั
ต่อให้ใจแข็งด่งหินผาอีกมากมายเพียงใด เกรงว่าคงถูกเสียงร่ายกลอนน้น
ื
ึ
ื
ท�าให้ซาบซ้งกินใจ กลอนบทน้เป็นหน่งกลอนหาคู่อันเล่องช่อของเผ่านก พวก
ี
ึ
ั
เขาจะไม่ร่ายกลอนให้ผู้ใดฟังโดยง่าย ยกเว้นเสียแต่ว่ายอมรับคนผู้น้นเป็นคน
ที่มิอาจขาดหายไปจากชีวิตนี้เท่านั้น
ู
ุ
ึ
ี
็
ี
นกกระจอกขาวร่ายกลอนจบจงหมนกายกลบไป เหนเพยงกกหสแดง
ั
เถือก
ิ
น่งเงียบเน่นนาน นกกระจอกขาวก�าด้ามพัดแน่น เอ่ยความในใจด้วย
ิ
�
น้าเสียงนุ่มนวล...ท่แท้นับแต่วันน้นเขาก็มีความรู้สึกให้งูเหลือมด�าแล้ว วัน
ี
ั
ี
ี
เวลาเหล่าน้ท่ได้ใช้ร่วมกับงูเหลือมด�าท้งเช้าและค่า ท�าให้รับรู้ได้ว่าท่ผ่านมา
ี
ั
�
ี
เข้าใจผิดไปอย่างมหันต์ ช่วงท่ผ่านมาน้เขาปรารถนามอบกายให้หลายคร้ง
ั
ี
ิ
หลายครา แต่ทว่างูเหลือมด�ากลับไม่แตะต้องเขา นกกระจอกขาวย่งรู้สึกว่า
ี
ิ
ี
งูเหลือมด�าเป็นบุรุษผู้เพียบพร้อมไปด้วยคุณธรรมท่หาได้ยากย่งในชีวิตน้ และ
ี
ย่งรักใคร่เขาถึงขนาดน้ เขาไม่อาจผิดต่อความรู้สึกของงูเหลือมด�าได้ไม่ว่า
ิ
43
