Page 17 - อ่านฟรี หนึ่งใจรักของปีศาจน่าชัง
P. 17
่ ึ ี ั
หนงใจรักของปศาจน่าชง
ื
ยักษ์ของโลกมนุษย์ ไม่มีเข้ยวเล็บส�าหรับใช้ต่อสู้ อ่อนแอ และเคล่อนไหวเช่องช้า หากไม่
ื
ี
ได้กินดอกไม้สีฟาก็จะอ่อนก�าลังและตายลงในเวลาไม่ช้า
ิ
ั
ั
ั
ี
่
ิ
สงทดีเลิศคงจะเป็นสตปญญา สมองของพวกมนอดแน่นไปด้วยความรู้สารพด
่
ั
ิ
ี
ั
่
ู
ทเกยวข้องกับมนุษย์ แม้จะพดไม่ได้ แต่พวกมนก็มีพลงพเศษอยู่นิดหน่อย น่นคือเข้าใจ
ั
ี
่
ความรู้สึกของมนุษย์กับใช้โทรจิตได้ และถ้าต้องการก็ควบคุมความทรงจ�ากับแปลงร่าง
ี
เป็นมนุษย์ได้เช่นกัน แต่เร่องพวกน้ค่อนข้างจะกินพลังงาน จึงสงวนไว้เฉพาะเวลาท่ตกอย ู่
ี
ื
ในอันตรายเท่านั้น
แค่ได้ปลูกดอกไม้และใช้ชีวิตเงียบๆ อย่างสงบสุขกับพวกพ้อง ก็ถือว่าเพียงพอ
แล้วส�าหรับปีศาจรักสงบที่ไม่ชอบความขัดแย้งอย่างพวกมัน
ถัดจากทุ่งดอกไม้สีฟาไปเล็กน้อย เจ้าปีศาจก�าลังยืนหลับตาพนมมืออยู่กลางทุ่ง
่
ี
ั
่
ึ
่
ื
หญ้าทมีดอกไม้สีขาวน่ารักบานสะพรง ใต้ต้นไม้ต้นหน่งทยนเด่นเป็นสง่า คือทหลบใหล
ี
่
ั
ี
ของปีศาจชราผู้ล่วงลับไปเม่อสามเดือนก่อน พวกพ้องท่เหลือก็ถูกฝงอยู่ในบริเวณน้น
ื
ี
ั
ทั้งหมด
ื
(ท่านผู้เฒ่ากับเพ่อนๆ ผมสบายดีครับ ถึงจะเหลือตัวเดียวก็ยังอยู่ได้ ไม่ต้องห่วง
นะครับ ผมไม่เป็นไรหรอก)
ึ
เจ้าปีศาจพูดกับพวกพ้องในใจก่อนจะลืมตาแล้วเงยหน้าข้น ฟาสีครามงดงาม
สะท้อนอยู่ในดวงตากระจ่างใสด�าขลับของมัน
ตอนที่ต้องบอกลากับปีศาจเฒ่าในวาระสุดท้าย มันถูกความโศกเศร้ากดทับจน
แทบหายใจไม่ออก แต่ตอนนี้เริ่มจะปรับตัวได้แล้ว
ี
้
ู
ั
ึ
ี
ิ
่
ื
�
เมอประมาณร้อยปีก่อนทเจ้าปีศาจถอกาเนดขน ดาวดวงนยงอย่ได้สบายๆ
้
่
ื
ี
ิ
�
อากาศและน้าสะอาดบริสุทธ์ ส่งผลให้ดอกไม้บานสะพร่งตลอดท้งปี แต่ไม่ก่สิบปีมาน ี ้
ั
ั
ี
สภาพแวดล้อมเส่อมถอยจนสัมผัสได้ว่า แม้แต่อากาศบนภูเขาลึกท่พวกมันอาศัยอยู่ก็ไม่
ื
14
