Page 20 - อ่านฟรี หนึ่งใจรักของปีศาจน่าชัง
P. 20
ISEHARA SASARA
เจ้าปีศาจไม่รอช้า ใช้สองมือหยิบลูกบอลข้นมา คิดแต่ว่าต้องรีบน�าไปคืนเด็กๆ
ึ
ขณะเดียวกันก็แอบคาดหวังว่าจะได้เล่นด้วย
มันยืนด้วยขาหลังแล้วเดินอุ้ยอ้ายออกไป เสียงสวบสาบของพุ่มไม้ดึงความสนใจ
ของเด็กๆ ให้หันมาอย่างพร้อมเพรียง พริบตานั้นสีหน้าของทุกคนพลันแข็งเกร็ง
(บอลอยู่นี่แหละ เอ้า!)
ลูกบอลที่มันขว้างกลิ้งหลุนๆ ไปทางเด็กๆ แต่ไม่มีใครกล้าหยิบขึ้นมาเลย และ
ไม่มีสักคนที่จะ ‘ขอบคุณ’ ด้วยรอยยิ้ม หรือเอ่ยชวนว่า ‘มาเล่นด้วยกันไหม?’
“อ๊าก!”
ั
�
ึ
เด็กคนหน่งหวีดร้อง เพียงช่วพริบตาน้าเสียงหวาดผวาก็ส่งผ่านไปรอบวงจนเด็ก
คนอื่นๆ ท�าหน้าตื่นร้องขึ้นมาบ้าง
(ระ รอเดี๋ยว...ฉันไม่น่ากลัวหรอก)
เจ้าปีศาจตกใจกับปฏิกิริยาของเด็กๆ จึงรีบอธิบายอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่เสียง
ของมันกลับส่งไปไม่ถึงหัวใจของเด็กน้อยที่ก�าลังเสียขวัญ
“ปะ ปีศาจ! ปีศาจมีอยู่จริง!”
“น่าขยะแขยงจัง! ตัวเบ้อเริ่มเลย สีมันอย่างกับโคลนแน่ะ!”
“แย่แล้ว ถูกจับกินแน่!”
ปก ลูกบอลกระแทกเข้าที่ท้องจนจุก
(ยะ หยุดเถอะ...ฉันไม่ท�าร้าย...หรือจับพวกเธอกินหรอก...)
เจ้าปีศาจถูกปาบอลใส่ไม่ยั้งจนต้องหมอบคู้
“ตอนนี้แหละ จัดการมันเลย!”
เด็กพวกนั้นกรูเข้ามาอย่างฮึกเหิมพร้อมก้อนหินและไม้ตะบองในมือ ขณะที่เจ้า
ปีศาจดิ้นรนพาร่างบอบช�้ากลับไปที่ทางขึ้นเขา
“มันจะหนีไปแล้ว!”
17
