Page 22 - อ่านฟรี หนึ่งใจรักของปีศาจน่าชัง
P. 22
ISEHARA SASARA
มันแหงนมองฟาอันมืดมิด
(ผมจะไม่เข้าใกล้หมู่บ้าน หรือท�าให้เด็กๆ ตกใจอีกเด็ดขาด ขอโทษนะครับ)
ั
ั
ี
่
่
ิ
ี
ั
ิ
ี
ั
พวกมนุษย์มองว่าเจ้าปีศาจเป็นสงมชวตอนตราย ตวมนทอปลกษณ์และน่า
ั
ื
ี
ขยะแขยงย่อมไม่มีทางเป็นเพ่อนกับมนุษย์ได้ มันผิดเองท่เผลอคาดหวังว่าจะมีคนเล่นด้วย
ดวงดาราบนฟากะพริบสองสามทีคล้ายตอบรับค�าพูด ขณะท่เจ้าปีศาจเฝามอง
ี
ดาวดวงนั้นนิ่งๆ ด้วยนัยน์ตาใสกระจ่างอีกข้าง
ั
วันเวลาผันผ่าน ฤดูกาลหมุนเวียน เพียงช่วพริบตาก็ล่วงเลยไปหลายสิบปีแล้ว
ิ
เจ้าปีศาจยังคงใช้ชีวิตอย่างสงบสุขตามล�าพัง และไม่ย่างกรายออกไปนอกถ่นของตัวเอง
อีกเลย
บาดแผลจากการถูกเด็กในหมู่บ้านท�าร้ายกลายเป็นรอยแผลเป็นพาดยาวเหนือ
ตาซ้ายลงมา เคราะห์ดีท่ดวงตาของมันไม่มีตรงไหนบุบสลายหรือพิการ ขณะเดียวกัน
ี
ื
ึ
อากาศกับแหล่งน้าก็ปนเปอนมลพิษมากข้นเร่อยๆ จนปลูกดอกไม้ได้ยากกว่าเดิม มัน
�
เลยต้องปรับปริมาณการกินในแต่ละวันเสียใหม่ ถึงกระนั้นเจ้าปีศาจก็ยังแข็งแรงดี
แม้จะใช้ชีวิตอยู่ริมบึงงดงามอย่างสุขสงบทุกวันและเคยชินกับการอยู่ตัวเดียวแล้ว
ี
ี
ื
แต่ก็มีบ้างท่รู้สึกเปล่าเปล่ยว เม่อถึงเวลาน้นมันจะหลับตาลง แล้วจินตนาการถึงสมัยท ี ่
ั
พวกพ้องยังอยู่ จากนั้นคลื่นอารมณ์ที่ซัดสาดขึ้นมาก็จะค่อยๆ สงบลง
กิจวัตรประจ�าวันของมันแม้จะไม่มีอะไรน่าต่นเต้น แต่ก็ไร้ทุกข์ไร้โศก คนในหมู่บ้าน
ื
ไม่ได้บุกมารุกรานถิ่นฐานของมัน ส่วนมันก็ไม่เคยลงไปที่นั่นอีก
ดังนั้นจึงไม่ได้เห็นมนุษย์มาหลายสิบปีแล้ว
ี
ึ
ื
ิ
กระท่งมีส่งหน่งส่งมาถึงมันก่อน เป็นคล่นความรู้สึกรุนแรงท่ก�าลังกรีดร้องว่า
ั
19
