Page 51 - อ่านฟรี! นภาจันทร์กระจ่าง
P. 51
¹ÀҨѹ·Ã¡ÃШ‹Ò§
น้อยคิดว่าข้าเกรงกลัวสถานะเจ้าเฉกเช่นผู้อื่น มิกล้าเอาชีวิตเจ้ารึ”
เซียวซู่หานเห็นมือของนางลูบไปบนสายฉินก็ตกใจ รีบเอ่ย “แม่นางเจ้า
ื
ี
ี
เข้าใจผิดแล้ว ข้า...ข้ากับคนผู้น้รู้จักกันเพียงไม่ก่วัน มิได้สนิทชิดเช้อ อีกอย่างมีคู่
ี
เป็นหญิงสาวท่งามเลิศอย่างเจ้าก็เป็นโชคดีของเขาแล้ว ข้ามิรบกวนพวกเจ้าแล้ว
ขอตัวล่ะ”
หญิงสาวได้ยินเขาชมตนงามเลิศ โทสะก็เบาลงโดยมิรู้ตัว เม่อเห็นเขาเดิน
ื
ไปอย่างรู้ความก็มิได้สนใจเขา หันไปมองเปียนซวี่อีกครั้ง “พี่เปียน...”
ึ
ี
ิ
ส้นเสียงเรียกน้ของนาง นางพลันได้ยินเสียงแหวกอากาศดังข้นข้างหู ขณะ
จะหันหน้าไปก็ถูกจี้สกัดจุดเสียแล้ว ร่างกายอ่อนเปลี้ยล้มลงอย่างไม่อาจควบคุม
ทักษะจ้จุดฝาอากาศน้เซียวซู่หานร่าเรียนมาจากเจียงเฉิงกวนอิมพันกร
ี
ี
�
จึงย่อมมิใช่ธรรมดา เขาเร่งสาวเท้าไปข้างหน้า ประคองหญิงสาวข้นก่อนเอ่ยด้วย
ึ
�
รอยย้ม “แต่ก่อนได้ยินว่าเซียนต้งถิงมิใกล้ชิดบุรุษ เยือกเย็นราวน้าค้างแข็ง มิคิดเลย
ิ
ว่าผู้ที่น้องเซียนอย่างเจ้าต้องตาจะเป็นพ่อม่ายคนนี้”
�
ึ
ในยุทธภพมีประโยคหน่งว่า ‘หนานหูสารทฤดูน้าใสไร้หมอกควันแม้นค่าคืน
11
�
ี
เซียนต้งถิงแห่งทะเลสาบต้งถิง’ ซ่งกล่าวถึงสตรีผู้น้ เดิมนางเป็นศิษย์ในส�านักพุทธ
ึ
เล่องช่อในยุทธภพด้วยเคล็ดวิชาฉินไร้เสียง เล่าลือกันว่านางงดงามหมดจด ท้งนิสัย
ื
ื
ั
ยังหยิ่งทะนง ปุถุชนคนทั่วไปยากที่จะได้พบเห็น
นางกลับมิได้ใส่ใจท่ถูกเขาเปิดโปงตัวตน เพียงเอ่ยอย่างชิงชัง “น่เก่ยวอะไร
ี
ี
ี
กับเจ้า ไยต้องแส่มิเข้าเรื่องด้วย!”
ี
ี
ึ
ี
เซียวซู่หานคล่ย้มเต็มใบหน้า มือหน่งตีเปียนซว่ท่สติไม่แจ่มชัดข้างๆ “เหต ุ
ิ
ใดจะมิเก่ยว น่เป็นคนท่น้องสาวของข้าเลือก ข้าต้องพาเขากลับไปเป็นเขยของเคหา
ี
ี
ี
ั
�
ล่วเหมย ดังน้นขอน้องเซียนตัดใจเสียเถิด” เขาครุ่นคิด จากน้นก็เปล่ยนน้าเสียงเป็น
ั
ั
ี
ฉอเลาะเอาใจ “ไฉนเจ้าต้องยึดติดจนท�าร้ายตัวเองเล่า จอมยุทธ์หนุ่มองอาจหล่อเหลา
ในยุทธภพนี้มีถมเถไป อย่างเช่น...อย่างตัวข้านี่อย่างไร ใช่หรือไม่”
11 หนานหูสารทฤดูน�้าใสไร้หมอกควันแม้นค�่าคืน เปรียบถึงสาวงามที่ปราศจากความมัวหมอง เหมือน
น�้าทะเลสาบหนานหูที่ยังใสในฤดูใบไม้ร่วง
48
