Page 30 - อ่านฟรี! นภาจันทร์กระจ่าง
P. 30
¨ÇÕèÃÑèÇ
ชาๆ คันๆ อยู่บ้าง นั่นชี้ว่าคมดาบอาบยาพิษไว้จริง ทว่าก็มิเป็นอันใด” เขาแกะมือ
เซียวซู่หานออกแล้วเดินต่อไปทางด้านหน้า
ี
เซียวซู่หานมองแผ่นหลังของเขาด้วยความสงสัย อดไม่ได้ท่จะไถ่ถาม “อะไร
ิ
�
คือมิเป็นอันใด หรือว่าเจ้าเคยกินยาวิเศษหลนจืออะไรเทือกน้ ร้อยพษมิอาจกล้ากราย
ี
ิ
แล้ว?” เขาแอบคิดอยู่ในใจ หากเจ้าฝนทน เกิดตายอยู่ในทางลับน้ ข้าก็ไม่รู้ว่าจะ
ี
ออกไปอย่างไรนะสิ
“มิใช่” เปียนซว่ส่ายหน้าน้อยๆ “ข้าแค่มิตอบสนองต่อยามาแต่ก�าเนิด ฉะน้น
ี
ั
ไม่ว่าจะเป็นยาพิษหรือยาดีก็มิมีผลใดต่อข้าทั้งสิ้น”
ี
เซียวซู่หานไม่เคยได้ยินว่ามีผู้ใดมีคุณสมบัติทางร่างกายเช่นน้มาก่อนจึง
ี
ตะลึงงันไปเล็กน้อย อดคิดไม่ได้ว่าหากคนพิลึกผู้น้แต่งงานกับซู่เยว่ จะเป็นการดีหรือ
ไม่ดีกันแน่
ึ
เปียนซว่เดินไปไม่ก่ก้าวก็หยุดฝีเท้าลงกะทันหัน เอ่ยข้นเสียงเบา “ข้าก็ม ี
ี
ี
เรื่องอยากขอค�าชี้แนะจากประมุขน้อยเช่นกัน”
เซียวซู่หานเอ่ย “เรื่องใด”
ั
ี
ั
“ทักษะการจ้จุดของคนชุดด�าน่นยอดเย่ยมมาก คนท่วไปมิอาจคลายได้อย่าง
ี
เด็ดขาด เหตุใดประมุขน้อยถึงสามารถทะลวงมันได้ด้วยตนเอง?”
เซียวซู่หานได้ฟังก็หัวเราะออกเสียงเบาๆ อย่างเกินกล้น ถาม “เจ้าเคย
ั
ได้ยินชื่อเจียงเฉิงกวนอิมพันกรหรือไม่เล่า”
้
่
ี
้
้
เปยนซวี่พยักหนา “ผูอาวุโสเจียงเลื่องชื่อระบือไกล ขายอมเคยไดยินไดฟง ั
้
้
มา ได้ยินว่าเขาจี้จุดได้นับพันวิธี มิมีผู้ใดเทียบเทียมได้”
ี
ี
ี
“ตอนท่ข้ายังเด็ก เขามักมาศึกษาแลกเปล่ยนวิชายุทธ์กับบิดาข้าท่เคหา
ี
ล่วเหมย วิธีคลายจุดด้วยตนเองน้ก็ถ่ายทอดให้ข้าในยามน้น” เม่อเซียวซู่หานเอ่ยถึง
ั
ั
ื
ี
�
ทักษะวิชาอันล้าเลิศน้ สีหน้าก็แสดงความภาคภูมิใจออกมาเล็กน้อยอย่างไม่อาจ
หลีกเลี่ยงได้
“แต่ทว่า” เปียนซว่เอ่ยข้นด้วยความลังเล “แม้มีวิชาช้นยอดน้ ก�าลังภายใน
ั
ี
ี
ึ
มิอาจหลอกผู้อื่นได้อยู่ดี หากดูจากก�าลังภายในของประมุขน้อยเซียว...มิว่าอย่างไร
27
