Page 33 - อ่านฟรี! นภาจันทร์กระจ่าง
P. 33
¹ÀҨѹ·Ã¡ÃШ‹Ò§
ี
ั
ี
คนท้งสองแทบจะแขวนอยู่บนไหล่ซ้ายท่กุมกระบ่ของเขาท้งหมด มิต้องคิดก็รู้ได้ว่า
ั
บาดแผลฉีกฉกรรจ์มากเพียงใด
ี
ี
เซียวซู่หานคิดว่าตนเองแม้จะมีสหายมากมาย แต่สหายท่ยินดีเส่ยงชีวิต
ึ
ช่วยเหลือในสถานการณ์อย่างเม่อครู่น้นไม่มีแม้แต่คนเดียว จึงแสดงสีหน้าซาบซ้งใจ
ั
ื
ี
ออกมาโดยไม่รู้ตัว เอ่ยกับเปียนซว่ว่า “เจ้ารีบถอดเส้อผ้าออกเสีย ข้ามียารักษาแผล
ื
ชั้นดีอยู่ ใส่แล้วห้ามเลือดได้ชะงัดนัก”
เพียงแต่เปียนซว่ส่ายหน้า “มิจ�าเป็น” ใบหน้าเขาซีดขาว ทว่าหว่างค้วกลับ
ี
ิ
ผ่อนคลายอยู่มาก
็
ี
ิ
ึ
เซยวซู่หานเห็นเขาบาดเจบมน้อยจงเอ่ยถามด้วยความสงสัย “เหตุใดเจ้า
ถึงมิยอมใส่ยา โกรธที่เมื่อครู่ข้ามุทะลุจนเดือดร้อนไปถึงเจ้าหรือ”
ี
ิ
“มิใช่” เปียนซว่หัวเราะเบาๆ “ข้าบอกแล้วว่าข้าไม่ตอบสนองต่อฤทธ์ยา ยา
ิ
รักษาแผลของประมุขน้อยดีเลิศอีกสักเพียงใดก็ไม่มีผลต่อข้า เหตุใดจึงต้องส้นเปลือง
เล่า”
ี
ื
ี
ิ
ี
เซียวซู่หานเพ่งนึกค�าพูดท่เขาพูดก่อนหน้าน้ได้ เม่อคิดได้ว่าคนผู้น้ไม่อาจ
พ่งพาโอสถศิลายา ได้ ต้องอาศัยให้ร่างตนเองดีข้นเองช้าๆ ก็เห็นอกเห็นใจเป็นท่สุด
ึ
ี
ึ
6
น�้าเสียงจึงยิ่งอ่อนโยน “เช่นนั้นข้าจะพันแผลให้เจ้า” ขณะที่กล่าวก็ฉีกสาบเสื้อสีขาว
ราวหิมะของเสื้อตัวในออกมาแถบหนึ่ง
เปียนซวี่หัวเราะอีกครั้ง “มิเป็นไร ข้าท�าเอง”
เซียวซู่หานเห็นเขาหัวเราะก็แปลกใจ เอ่ยถาม “พวกเราตกลงมาในหุบเขา
นี้ ยังมิรู้จะออกไปเช่นไร ไยเจ้าเบิกบานใจนัก”
ี
“ทางออกหรือ อย่างไรก็ต้องหาเจอ” เปียนซว่ก้มหน้าลงมองแผลของตน
“ที่ข้ามีความสุข เป็นเพราะเมื่อครู่ข้าได้ช่วยท่าน”
“เอ?” เซียวซู่หานยิ่งแปลกใจ ขมวดคิ้วมองเขา
ั
ึ
ี
ี
“ก่อนหน้าน้ท่านเส่ยงชีวิตช่วยข้าไว้ บัดน้ข้าช่วยท่านแล้วคร้งหน่งเช่นกัน
ี
พวกเรามิติดค้างกันแล้ว” เปียนซว่กล่าวถึงตรงน้ก็ส่ายหน้านิดๆ แล้วเอ่ย “ข้ามิชอบ
ี
ี
6 โอสถศิลายา หมายถึง ยา การฝังเข็ม และหินที่ใช้ในการรักษาทางแพทย์แผนจีน
30
