Page 23 - อ่านฟรี! นภาจันทร์กระจ่าง
P. 23
¹ÀҨѹ·Ã¡ÃШ‹Ò§
ี
ดูว่านิสัยของคนผู้น้เป็นเช่นไรกันแน่ หากเหมาะสมกับซู่เยว่ ก็จะหาโอกาสมัดตัวเขา
กลับไปยังเคหาลั่วเหมย ทว่ายามนี้ดูคล้ายว่าคนผู้นี้สร้างความวุ่นวายไว้มิน้อยและ
มิรู้ว่าจะจัดการเช่นไรในภายหน้า
ึ
ั
ี
ส�านักกระบ่เทียนเยว่ก่อต้งข้นโดยอาจารย์เทียนเยว่มือกระบ่เฒ่ารักสันโดษ
ี
ี
ี
ศิษย์ในส�านักมีเพียงหยิบมือ ท่ลือนามก้องยุทธภพมีเปียนซว่เพียงผู้เดียว เล่าลือ
กันว่าเขาปลีกวิเวกในปาเขามาหลายปี มิค่อยคบค้าสมาคมกับผู้อื่น
ี
ตลอดทางท่เซียวซู่หานตามเขามาก็เห็นเพียงปาทึบโอบล้อมอยู่รอบด้าน
เม่อมาถึงยังจุดท่มีร่องรอยคนอาศัยอยู่ก็อดถามข้นไม่ได้ “น่คือสถานท่ปลีกวิเวกของ
ึ
ี
ื
ี
ี
อาจารย์เทียนเยว่หรือ”
“ใช่”
เม่อเซียวซู่หานได้ยิน ในใจท้งประหลาดใจท้งยินดี เขาเกิดในตระกูลของ
ื
ั
ั
ึ
ี
�
ี
มือกระบ่ แม้นจะไม่ได้ร่าเรียนวิชากระบ่ละเอียดลึกซ้งอย่างปูและบิดา ทว่าโลกทัศน์
ทางเพลงกระบี่นั้นสูงมาก มือกระบี่ชั้นหนึ่งในยุทธภพส่วนมากล้วนมีความสัมพันธ์
ั
ใกล้ชิดกับเคหาล่วเหมยไม่มากก็น้อย เพราะฉะน้นวิชากระบ่ของแต่ละส�านักเขาจึง
ี
ั
ั
ี
ได้รู้ได้เห็นมาท้งหมดแล้ว มีเพียงส�านักเทียนเยว่น้เท่าน้นท่มิเคยได้เห็น มิรู้ว่าจะ
ี
ั
ลึกล�้าเพียงใด
“มิรู้ว่าการเข้าพบท่านผู้เฒ่าในครานี้จะเป็นการก้าวล่วงหรือไม่”
เปียนซว่เหลือบมองเขาเล็กน้อยแล้วเอ่ยข้นเรียบๆ “อาจารย์เสียชีวิตไป
ี
ึ
ี
ี
ึ
ต้งแต่คร่งปีท่แล้ว หากประมุขน้อยต้องการไปไหว้ท่หลุมศพ ก็ไม่นับว่าก้าวล่วงแต่
ั
อย่างใด”
ี
เซียวซู่หานชะงัก แอบก่นด่าอยู่ในใจอย่างอดไม่ได้ คนผู้น้แม้กล่าวถึงอาจารย์
ผู้มีพระคุณท่ล่วงลับไปแล้วก็ยังไม่มีความโศกาอาดูรเลยแม้แต่น้อย ช่างไร้หัวจิตหัวใจ
ี
ั
อย่างทเล่าลือกนจริงๆ กลบไปคราวน้ต้องหาหนทางเกลยกล่อมให้ซ่เยว่ตดใจจาก
ู
ั
ี
ี
ั
่
้
ี
เขาจึงจะดี
20
